د معناګانو ژباړه آیت 89 سورت الأنبياء - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 89

وَزَكَرِیَّاۤ اِذْ نَادٰی رَبَّهٗ رَبِّ لَا تَذَرْنِیْ فَرْدًا وَّاَنْتَ خَیْرُ الْوٰرِثِیْنَ ۟ۚۖ

و - ای رسول- قصۀ زکریا علیه السلام را به یاد آور آن‌گاه که پروردگارش سبحانه را چنین خواند: پروردگارا، مرا تنها و بدون فرزند مگذار، درحالی‌که تو از میان آنچه باقی می‌مانَد بهترین هستی، پس فرزندی به من روزی دِه تا پس از من باقی بماند.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الصلاح سبب للرحمة.

اعمال نیک یکی از اسباب رحمت است.

• الالتجاء إلى الله وسيلة لكشف الكروب.

پناه ‌بردن به الله وسیله‌ای برای برطرف‌ ساختن غم و اندوه‌هاست.

• فضل طلب الولد الصالح ليبقى بعد الإنسان إذا مات.

فضیلتِ طلب کردن فرزند نیکوکار تا بعد از مرگ انسان، پاداش دعا و کار نیک فرزند، برای او ادامه داشته باشد.

• الإقرار بالذنب، والشعور بالاضطرار لله وشكوى الحال له، وطاعة الله في الرخاء من أسباب إجابة الدعاء وكشف الضر.

اقرار به گناه، و احساس نیاز شدید به الله و دادخواهی نزد او، و طاعت او تعالی در آسانی یکی از اسباب اجابت دعا و دفع آسیب است.