د معناګانو ژباړه آیت 67 سورت الفرقان - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 67

وَالَّذِیْنَ اِذَاۤ اَنْفَقُوْا لَمْ یُسْرِفُوْا وَلَمْ یَقْتُرُوْا وَكَانَ بَیْنَ ذٰلِكَ قَوَامًا ۟

و همان کسانی‌که وقتی اموال‌شان را بخشش کنند در بخشش اموال زیاده‌روی نمی‌کنند، و در بخشش آن بر کسی‌که نفقۀ او از خودشان یا دیگران واجب است سخت نمی‌گیرند، و انفاق به آنها حدی میانه بین زیاده‌‌روی و ‌سخت‌گرفتن است.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الداعي إلى الله لا يطلب الجزاء من الناس.

دعوتگر به‌سوی الله از مردم پاداش نمی‌طلبد.

• ثبوت صفة الاستواء لله بما يليق به سبحانه وتعالى.

ثبوت صفت اِستواء برای الله آن‌گونه که شایستۀ او تعالی است.

• أن الرحمن اسم من أسماء الله لا يشاركه فيه أحد قط، دال على صفة من صفاته وهي الرحمة.

رحمان یکی از اسمهای الله است که هرگز هیچ‌کس در آن با او شریک نیست، و بر یکی از صفات او تعالی یعنی رحمت دلالت دارد.

• إعانة العبد بتعاقب الليل والنهار على تدارُكِ ما فاتَهُ من الطاعة في أحدهما.

کمک به بنده با درآمدن شب و روز از پی یکدیگر بر جبران طاعتی که در شب یا روز از دست داده است.

• من صفات عباد الرحمن التواضع والحلم، وطاعة الله عند غفلة الناس، والخوف من الله، والتزام التوسط في الإنفاق وفي غيره من الأمور.

یکی از صفات بندگان رحمان تواضع و بردباری، و طاعت الله هنگام غفلت مردم، و ترس از الله، و پایبندی میانه در انفاق و سایر امور است.