د معناګانو ژباړه آیت 61 سورت النمل - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 61

اَمَّنْ جَعَلَ الْاَرْضَ قَرَارًا وَّجَعَلَ خِلٰلَهَاۤ اَنْهٰرًا وَّجَعَلَ لَهَا رَوَاسِیَ وَجَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حَاجِزًا ؕ— ءَاِلٰهٌ مَّعَ اللّٰهِ ؕ— بَلْ اَكْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟ؕ

یا کیست که زمین را مستقر و ثابت قرار داد که کسانی را که بر روی آن هستند نمی‌لرزاند، و در آن رودهایی جاری و کوه‌هایی استوار قرار داد، و میان دو دریا: شور و شیرین فاصله‌ای که مانع آمیختن آب شور با آب شیرین می‌شود تا آن را فاسد نگرداند، و قابل نوشیدن نباشد قرار داد، آیا معبودی همراه الله این کارها را انجام داده است؟! نه، بلکه بیشتر آنها نمی‌دانند، و اگر می‌دانستند هیچ‌یک از مخلوقات الله را شریک او تعالی قرار نمی‌دادند.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• لجوء أهل الباطل للعنف عندما تحاصرهم حجج الحق.

پناه ‌بردن پیروان باطل به زور هنگام محاصره‌شدن با دلایل حق.

• رابطة الزوجية دون الإيمان لا تنفع في الآخرة.

رابطۀ زناشویی بدون ایمان نفعی در آخرت نمی‌رساند.

• ترسيخ عقيدة التوحيد من خلال التذكير بنعم الله.

تحکیم عقیدۀ توحید از خلال یادآوری نعمت‌های الله.

• كل مضطر من مؤمن أو كافر فإن الله قد وعده بالإجابة إذا دعاه.

الله به هر مضطری، چه مؤمن چه کافر، وعدۀ اجابت داده است آن‌گاه که او تعالی را بخواند.