د معناګانو ژباړه آیت 36 سورت الأحزاب - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 36

وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ وَّلَا مُؤْمِنَةٍ اِذَا قَضَی اللّٰهُ وَرَسُوْلُهٗۤ اَمْرًا اَنْ یَّكُوْنَ لَهُمُ الْخِیَرَةُ مِنْ اَمْرِهِمْ ؕ— وَمَنْ یَّعْصِ اللّٰهَ وَرَسُوْلَهٗ فَقَدْ ضَلَّ ضَلٰلًا مُّبِیْنًا ۟

و سزاوار هیچ مرد و زن مؤمنی نیست که هرگاه الله و رسولش در مورد آنها به امری حکم کردند، در قبول یا ترک آن اختیاری داشته باشد، و هرکس از الله و رسولش نافرمانی کند به تحقیق که آشکارا از راه راست گمراه شده است.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• وجوب استسلام المؤمن لحكم الله والانقياد له.

وجوب تسلیم‌ شدن و گردن ‌نهادن مؤمن در برابر حکم الله.

• اطلاع الله على ما في النفوس.

آگاهی الله از آنچه در وجود انسان‌ها است.

• من مناقب أم المؤمنين زينب بنت جحش: أنْ زوّجها الله من فوق سبع سماوات.

یکی از مناقب مادر مؤمنان زینب بنت جحش رضی الله عنها این است که: الله عقد او را از بالای هفت آسمان بست.

• فضل ذكر الله، خاصة وقت الصباح والمساء.

فضیلت ذکر الله، به‌خصوص صبحگاه و شامگاه.