د معناګانو ژباړه آیت 17 سورت فصلت - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 17

وَاَمَّا ثَمُوْدُ فَهَدَیْنٰهُمْ فَاسْتَحَبُّوا الْعَمٰی عَلَی الْهُدٰی فَاَخَذَتْهُمْ صٰعِقَةُ الْعَذَابِ الْهُوْنِ بِمَا كَانُوْا یَكْسِبُوْنَ ۟ۚ

و اما ثمود، قوم صالح -علیه السلام- را با روشن کردن راه حق راهنمایی کردیم، اما آنان گمراهی را بر هدایت ترجیح دادند، پس به سبب کفر و گناهانی که می کردند؛ آذرخش از عذاب و ذلت آور آنان را نابود کرد.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الإعراض عن الحق سبب المهالك في الدنيا والآخرة.

رویگردانی از حق سبب وقوع عذاب‌های نابودگر در دنیا و آخرت است.

• التكبر والاغترار بالقوة مانعان من الإذعان للحق.

تکبر و فریب‌ خوردن به قدرت، دو مورد از موانع فرمان‌برداری از حق هستند.

• الكفار يُجْمَع لهم بين عذاب الدنيا وعذاب الآخرة.

کافران هم در دنیا و هم در آخرت عذاب می‌شوند.

• شهادة الجوارح يوم القيامة على أصحابها.

گواهی ‌دادن اعضای بدن در روز قیامت علیه صاحبان خویش.