د معناګانو ژباړه سورت واقعه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د مخ نمبر 536 - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 51

ثُمَّ اِنَّكُمْ اَیُّهَا الضَّآلُّوْنَ الْمُكَذِّبُوْنَ ۟ۙ

سپس شما -ای کسانی که معاد را تکذیب کرده و از راه راست گمراه شده اید- به طور قطع در روز قیامت از میوه ی درخت زقوم، که بدترین و پلیدترین میوه است، خواهید خورد.

آیت: 52

لَاٰكِلُوْنَ مِنْ شَجَرٍ مِّنْ زَقُّوْمٍ ۟ۙ

سپس شما -ای کسانی که معاد را تکذیب کرده و از راه راست گمراه شده اید- به طور قطع در روز قیامت از میوه ی درخت زقوم، که بدترین و پلیدترین میوه است، خواهید خورد.

آیت: 53

فَمَالِـُٔوْنَ مِنْهَا الْبُطُوْنَ ۟ۚ

و شکم‌های خالی‌تان را از آن درخت تلخ پر خواهید کرد.

آیت: 54

فَشٰرِبُوْنَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیْمِ ۟ۚ

و بر روی آن از آب بسیار سوزان خواهید نوشید.

آیت: 55

فَشٰرِبُوْنَ شُرْبَ الْهِیْمِ ۟ؕ

و همانند نوشیدن آب زیاد شتر به‌سبب بیماری هُیام، زیاد از آن می‌نوشید.

آیت: 56

هٰذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّیْنِ ۟ؕ

این طعام تلخ و آب سوزان همان پذیرایی آنها است که در روز جزا با آن مورد استقبال قرار می‌گیرند.

آیت: 57

نَحْنُ خَلَقْنٰكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُوْنَ ۟

- ای تکذیب ‌کنندگان- ما شما را از نیستی آفریدیم. پس آیا تصدیق نمی‌کنید که ما شما را پس از مرگ‌تان زنده مبعوث خواهیم کرد؟!

آیت: 58

اَفَرَءَیْتُمْ مَّا تُمْنُوْنَ ۟ؕ

پس آیا - ای مردم- منی‌ای را که در رحم‌های زنان‌تان می‌افکنید دیده‌اید؟!

آیت: 59

ءَاَنْتُمْ تَخْلُقُوْنَهٗۤ اَمْ نَحْنُ الْخٰلِقُوْنَ ۟

آیا شما آن منی را می‌آفرینید، یا ما هستیم که آن را می‌آفرینیم؟!

آیت: 60

نَحْنُ قَدَّرْنَا بَیْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوْقِیْنَ ۟ۙ

ما هستیم که مرگ را میان شما مقدر کرده‌ایم، یعنی برای هر یک از شما اجلی است که نه بر آن جلو و نه از آن به تاخیر می‌افتند، و ما ناتوان نیستیم.

آیت: 61

عَلٰۤی اَنْ نُّبَدِّلَ اَمْثَالَكُمْ وَنُنْشِئَكُمْ فِیْ مَا لَا تَعْلَمُوْنَ ۟

بر اینکه آفرینش و تصویری که بر آن هستید و آن را شناخته‌اید تغییر دهیم، و شما را در آفرینش و تصویری که نمی‌شناسید پدید آوریم.

آیت: 62

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْاَةَ الْاُوْلٰی فَلَوْلَا تَذَكَّرُوْنَ ۟

و در حقیقت دانسته‌اید که بار اول چگونه شما را آفریدیم، پس آیا پند نمی‌گیرید، و نمی‌دانید ذاتی‌که شما را برای بار اول آفرید بر برانگیختن شما پس از مرگ‌تان توانا است؟!

آیت: 63

اَفَرَءَیْتُمْ مَّا تَحْرُثُوْنَ ۟ؕ

پس آیا بذری را که در زمین می‌افشانید دیده‌اید؟!

آیت: 64

ءَاَنْتُمْ تَزْرَعُوْنَهٗۤ اَمْ نَحْنُ الزّٰرِعُوْنَ ۟

آیا شما هستید که آن بذر را می‌رویانید، یا ما هستیم که آن را می‌رویانیم؟!

آیت: 65

لَوْ نَشَآءُ لَجَعَلْنٰهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُوْنَ ۟

اگر بخواهیم آن کِشت را خشکیده و متلاشی‌شده قرار دهیم به‌طور قطع آن را پس از اینکه به پختگی و رسیدن نزدیک شد خشک و متلاشی می‌کنیم، آن‌گاه از حالتی که پیدا کرده است، شگفت‌زده می‌شوید.

آیت: 66

اِنَّا لَمُغْرَمُوْنَ ۟ۙ

می گویید: به راستی ما به خاطر زیان آنچه كه هزینه کرده ایم، عذاب داده مى شويم.

آیت: 67

بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟

بلکه ما از رزق و روزی محروم هستیم.

آیت: 68

اَفَرَءَیْتُمُ الْمَآءَ الَّذِیْ تَشْرَبُوْنَ ۟ؕ

آیا آبی را که هنگام تشنگی از آن می‌نوشید ندیده‌اید؟!

آیت: 69

ءَاَنْتُمْ اَنْزَلْتُمُوْهُ مِنَ الْمُزْنِ اَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُوْنَ ۟

آیا شما آن را از ابرِ آسمان فرو فرستادید، یا ما هستیم که آن را نازل کردیم؟!

آیت: 70

لَوْ نَشَآءُ جَعَلْنٰهُ اُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُوْنَ ۟

اگر بخواهیم این آب را بسیار شور قرار دهیم که هرگز قابل آشامیدن و آبیاری نباشد به‌طور قطع آن را بسیار شور می‌گردانیم. پس چرا از الله به خاطر نزول آب شیرین بر اساس رحمتی به شما، سپاسگزاری نمی‌کنید.

آیت: 71

اَفَرَءَیْتُمُ النَّارَ الَّتِیْ تُوْرُوْنَ ۟ؕ

آیا آتشی که آن را برای منافع خویش برمی‌افروزید دیده‌اید؟!

آیت: 72

ءَاَنْتُمْ اَنْشَاْتُمْ شَجَرَتَهَاۤ اَمْ نَحْنُ الْمُنْشِـُٔوْنَ ۟

آیا شما هستید که درختی را که از آن آتش افروخته می‌شود پدید آورده‌اید، یا ما هستیم که آن را از روی مهربانی به شما پدید آورده‌ایم؟!

آیت: 73

نَحْنُ جَعَلْنٰهَا تَذْكِرَةً وَّمَتَاعًا لِّلْمُقْوِیْنَ ۟ۚ

ما این آتش را یادآوری برای‌تان قرار دادیم که آتش آخرت را به یاد شما می‌آورد، و آن را منفعتی برای مسافران شما قرار دادیم.

آیت: 74

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیْمِ ۟

پس - ای رسول- پروردگار عظیم خویش را از آنچه که سزاوارش نیست منزه بدان.

آیت: 75

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِمَوٰقِعِ النُّجُوْمِ ۟ۙ

الله به مکان‌ها و محل‌های فرودآمدن ستارگان سوگند یاد فرمود.

آیت: 76

وَاِنَّهٗ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُوْنَ عَظِیْمٌ ۟ۙ

و به‌راستی‌که سوگند به این محل‌های فرودآمدن - اگر بزرگی‌اش را بدانید- بزرگ است؛ چون نشانه‌ها و پندهایی غیر قابل شمارش دارد.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• دلالة الخلق الأول على سهولة البعث ظاهرة.

دلالت آشکار آفرینش نخستین بر سهولت رستاخیز.

• إنزال الماء وإنبات الأرض والنار التي ينتفع بها الناس نعم تقتضي من الناس شكرها لله، فالله قادر على سلبها متى شاء.

نزول باران و رویاندن گیاهان زمین و آتش که مردم از آنها نفع می‌برند سپاسگزاری از الله توسط مردم را ایجاب می‌کند؛ زیرا الله هر وقت بخواهد بر گرفتن آنها توانا است.

• الاعتقاد بأن للكواكب أثرًا في نزول المطر كُفْرٌ، وهو من عادات الجاهلية.

اعتقاد به اینکه ستارگان اثری در نزول باران دارند، کفر و یکی از عادت‌های جاهلیت است.