د معناګانو ژباړه آیت 24 سورت الحشر - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 24

هُوَ اللّٰهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْاَسْمَآءُ الْحُسْنٰی ؕ— یُسَبِّحُ لَهٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ۚ— وَهُوَ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟۠

او الله است آفریدگاری که همه چیز را آفرید. پدیدآورندۀ اشیا، و شکل دهنده مخلوقاتش آن‌گونه که می‌خواهد. او سبحانه اسم‌های نیکوی مشتمل بر صفات برترش دارد. آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمین است او را از هر نقصی منزه می‌دانند. ذات شکست ‌ناپذیری است که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، و در آفرینش و شریعت و تقدیرش بسیار دانا است.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• من علامات توفيق الله للمؤمن أنه يحاسب نفسه في الدنيا قبل حسابها يوم القيامة.

یکی از نشانه‌های توفیق الله برای مؤمن این است که مؤمن قبل از اینکه در روز قیامت مورد حسابرسی قرار گیرد، خود را در دنیا مورد محاسبه قرار می‌دهد.

• في تذكير العباد بشدة أثر القرآن على الجبل العظيم؛ تنبيه على أنهم أحق بهذا التأثر لما فيهم من الضعف.

در یادآوری شدت اثر قرآن بر کوه بزرگ به بندگان، هشداری است بر اینکه آنها به‌سبب ضعفی که دارند به این تأثیرپذیری سزاوارتر هستند.

• أشارت الأسماء (الخالق، البارئ، المصور) إلى مراحل تكوين المخلوق من التقدير له، ثم إيجاده، ثم جعل له صورة خاصة به، وبذكر أحدها مفردًا فإنه يدل على البقية.

اسم‌های (الخالق، البارئ، المصور) بر مراحل تکوین مخلوق اعم از اندازه‌گیری او، سپس پدیدآوردنش، سپس قرار دادن شکل و سیمایی ویژه برای او دلالت دارد، و ذکر یکی از نام‌های نیک به تنهایی بر بقیه دلالت دارد.