د معناګانو ژباړه آیت 47 سورت الأنعام - فارسي ژبې ته د المختصر فی تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 47

قُلْ اَرَءَیْتَكُمْ اِنْ اَتٰىكُمْ عَذَابُ اللّٰهِ بَغْتَةً اَوْ جَهْرَةً هَلْ یُهْلَكُ اِلَّا الْقَوْمُ الظّٰلِمُوْنَ ۟

- ای رسول- به آنها بگو: به من خبر دهید که اگر عذاب الله ناگهانی و بدون اینکه آن را احساس کنید یا ظاهر و آشکارا شما را فراگیرد، کسی به این عذاب گرفتار نمی‌شود مگر کسانی‌که با کفر به الله و تکذیب رسولانش ستم کردند.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الأنبياء بشر، ليس لهم من خصائص الربوبية شيء البتة، ومهمَّتهم التبليغ، فهم لا يملكون تصرفًا في الكون، فلا يعلمون الغيب، ولا يملكون خزائن رزق ونحو ذلك.

پیامبران علیهم السلام انسان هستند، و به‌طور قطع ذره‌ای از خصوصیات ربوبیّت را ندارند، و وظیفۀ آنها تبلیغ است؛ پس هیچ تصرفی در هستی ندارند، علم غیب نمی‌دانند، و مالک خزینه‌های روزی و غیر آن نیستند.

• اهتمام الداعية بأتباعه وخاصة أولئك الضعفاء الذين لا يبتغون سوى الحق، فعليه أن يقرِّبهم، ولا يقبل أن يبعدهم إرضاء للكفار.

اهتمام دعوتگر به پیروانش به‌خصوص پیروان ضعیفش که چیزی جز حق نمی‌جویند، پس باید به آنها نزدیک شود، و نباید برای راضی نمودن کافران، دوری از آنها را قبول کند.

• إشارة الآية إلى أهمية العبادات التي تقع أول النهار وآخره.

اشارۀ آیه به اهمیت عباداتی که در ابتدا و پایان روز انجام می‌شود.