د معناګانو ژباړه سورت اعراف - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د مخ نمبر 164 - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 105

حَقِیْقٌ عَلٰۤی اَنْ لَّاۤ اَقُوْلَ عَلَی اللّٰهِ اِلَّا الْحَقَّ ؕ— قَدْ جِئْتُكُمْ بِبَیِّنَةٍ مِّنْ رَّبِّكُمْ فَاَرْسِلْ مَعِیَ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ؕ

موسی علیه السلام گفت: چون فرستاده‌ای از جانب الله هستم، بر من شایسته است که بر او تعالی سخنی جز حق نگویم، همانا حجتی آشکار که بر راستگویی من و اینکه فرستاده‌شده‌ای از جانب پروردگارم به‌سوی شما هستم نزدتان آورده‌ام، پس فرزندان اسرائیل را از اسارت و جبری که در آن قرار دارند همراه من بفرست.

آیت: 106

قَالَ اِنْ كُنْتَ جِئْتَ بِاٰیَةٍ فَاْتِ بِهَاۤ اِنْ كُنْتَ مِنَ الصّٰدِقِیْنَ ۟

فرعون به موسی علیه السلام گفت: اگر در این ادعا که می‌گویی نشانه‌ای آورده‌ای صادق هستی آن را بیاور.

آیت: 107

فَاَلْقٰی عَصَاهُ فَاِذَا هِیَ ثُعْبَانٌ مُّبِیْنٌ ۟ۚۖ

آن‌گاه موسی علیه السلام عصایش را افکند که به‌ناگاه در نظر بیننده به ماری بزرگ و آشکار تبدیل شد.

آیت: 108

وَّنَزَعَ یَدَهٗ فَاِذَا هِیَ بَیْضَآءُ لِلنّٰظِرِیْنَ ۟۠

و دستش را خارج کرد و آن را از گریبان یا از زیر بغلش، سفید بدون پیسی درآورد، که از شدت سفیدی برای بینندگان می‌درخشید.

آیت: 109

قَالَ الْمَلَاُ مِنْ قَوْمِ فِرْعَوْنَ اِنَّ هٰذَا لَسٰحِرٌ عَلِیْمٌ ۟ۙ

و بزرگان و سران وقتی تبدیل عصای موسی علیه السلام به مار و سفید‌شدن دستش بدون پیسی را مشاهده کردند گفتند: موسی نیست مگر ساحری که در علم سحر تواناست.

آیت: 110

یُّرِیْدُ اَنْ یُّخْرِجَكُمْ مِّنْ اَرْضِكُمْ ۚ— فَمَاذَا تَاْمُرُوْنَ ۟

با آنچه که انجام می‌دهد قصد دارد شما را از این سرزمین‌تان، یعنی مصر، بیرون کند. سپس فرعون در مورد موسی علیه السلام از آنها مشورت خواست و گفت: در مورد او چه نظری به من پیشنهاد می‌کنید؟

آیت: 111

قَالُوْۤا اَرْجِهْ وَاَخَاهُ وَاَرْسِلْ فِی الْمَدَآىِٕنِ حٰشِرِیْنَ ۟ۙ

به فرعون گفتند: کار موسی و برادرش هارون را به تأخیر بینداز، و افرادی را در شهرهای مصر بفرست تا ساحران را گرد آورند.

آیت: 112

یَاْتُوْكَ بِكُلِّ سٰحِرٍ عَلِیْمٍ ۟

تا این افرادی که آنها را برای گردآوری ساحران در شهرها می‌فرستی تمام ساحران ماهر و زبردستی را نزدت بیاورند.

آیت: 113

وَجَآءَ السَّحَرَةُ فِرْعَوْنَ قَالُوْۤا اِنَّ لَنَا لَاَجْرًا اِنْ كُنَّا نَحْنُ الْغٰلِبِیْنَ ۟

پس فرعون افرادی را برای گردآوری ساحران فرستاد، وقتی ساحران نزد فرعون آمدند از او پرسیدند: آیا اگر با سحرشان بر موسی غلبه کردند و بر او پیروز شدند پاداشی دارند؟

آیت: 114

قَالَ نَعَمْ وَاِنَّكُمْ لَمِنَ الْمُقَرَّبِیْنَ ۟

فرعون این‌گونه به آنها پاسخ داد: بله، همانا پاداش و مزدی برای‌تان است، و از نظر مقام از مقربان خواهید بود.

آیت: 115

قَالُوْا یٰمُوْسٰۤی اِمَّاۤ اَنْ تُلْقِیَ وَاِمَّاۤ اَنْ نَّكُوْنَ نَحْنُ الْمُلْقِیْنَ ۟

ساحران از روی تکبر و خودبزرگ‌بینی و با اعتماد بر پیروزی‌شان بر موسی علیه السلام گفتند: - ای موسی- هر کدام را که می‌خواهی انتخاب کن که یا تو ابتدا بیفکنی یا ما بیفکنیم.

آیت: 116

قَالَ اَلْقُوْا ۚ— فَلَمَّاۤ اَلْقَوْا سَحَرُوْۤا اَعْیُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوْهُمْ وَجَآءُوْ بِسِحْرٍ عَظِیْمٍ ۟

موسی علیه السلام بدون اهمیت به آنها و با اعتماد به اینکه پروردگارش به او یاری می‌رساند به آنها پاسخ داد: ریسمان‌ها و عصاهای‌تان را بیفکنید، چون افکندند مردم را چشم‌بندی و سحر کردند، و آنها را ترساندند، و در چشم بینندگان سحری قوی آوردند.

آیت: 117

وَاَوْحَیْنَاۤ اِلٰی مُوْسٰۤی اَنْ اَلْقِ عَصَاكَ ۚ— فَاِذَا هِیَ تَلْقَفُ مَا یَاْفِكُوْنَ ۟ۚ

و الله به پیامبر و کلیم خویش موسی علیه السلام چنین وحی کرد: - ای موسی- عصایت را بیفکن، پس موسی علیه السلام آن را افکند، ‌ناگهان به ماری زنده تبدیل شد که ریسمان‌ها و عصاهای‌شان را که در تبدیل حقایق و به اشتباه ‌انداختن مردم به کار می‌بردند و مردم آن‌ها را مارهایی جنبیده می‌دیدند، بلعید.

آیت: 118

فَوَقَعَ الْحَقُّ وَبَطَلَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟ۚ

پس حق آشکار گشت و راستی دعوت موسی علیه السلام روشن شد، و بطلان سحر ساحران مشخص گشت.

آیت: 119

فَغُلِبُوْا هُنَالِكَ وَانْقَلَبُوْا صٰغِرِیْنَ ۟ۚ

آن‌گاه مغلوب شدند و در هم شکستند، و موسی علیه السلام در آن صحنه بر آنها پیروز شد، و آنها خوار و شکست‌خورده شدند.

آیت: 120

وَاُلْقِیَ السَّحَرَةُ سٰجِدِیْنَ ۟ۙ

ساحران وقتی عظمتِ قدرتِ الله را مشاهده کردند، و آیات آشکار را دیدند، کاری نکردند جز اینکه برای الله به سجده درافتادند.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• من حكمة الله ورحمته أن جعل آية كل نبي مما يدركه قومه، وقد تكون من جنس ما برعوا فيه.

از مظاهر حکمت و رحمت الله است که نشانۀ هر پیامبری را از مواردی قرار می‌دهد که قوم او آن را درک می‌کنند، و گاهی از جنس چیزی است که در آن مهارت دارند.

• أنّ فرعون كان عبدًا ذليلًا مهينًا عاجزًا، وإلا لما احتاج إلى الاستعانة بالسحرة في دفع موسى عليه السلام.

فرعون بنده‌ای خوار و پست و ناتوان بود، و گرنه برای دفع موسی علیه السلام به یاری‌گرفتن از ساحران نیازی نداشت.

• يدل على ضعف السحرة - مع اتصالهم بالشياطين التي تلبي مطالبهم - طلبهم الأجر والجاه عند فرعون.

طلب مزد و مقام نزد فرعون از سوی ساحران -درحالی‌که به شیاطین متصل هستند که خواسته‌های‌شان را پاسخ می‌دهند-، بر ضعف ساحران دلالت دارد.