د معناګانو ژباړه آیت 217 سورت الشعراء - فارسي ژباړه - تفسیر السعدي - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 217

وَتَوَكَّلْ عَلَی الْعَزِیْزِ الرَّحِیْمِ ۟ۙ

بزرگ‌ترین کمک و یاور بنده، در انجام دادن چیزی که به آن فرمان داده شده است، تکیه بر پروردگار، و یاری خواستن از خداوند است تا به او توفیق دهد آنچه را به آن فرمان داده شده است، انجام بدهد. بنابراین خداوند دستور داده است تا بندگانش بر او توکل کنند. پس فرمود: ﴿وَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱلۡعَزِيزِ ٱلرَّحِيمِ﴾ توکل؛ یعنی اعتماد و تکیه کردن قلب بر خدا، برای به دست آوردن منافع، و دور کردن زیان‌ها با اطمینان به اینکه آنچه را می‌جوید، به دست خواهد آورد؛ زیرا خداوند، توانا و مهربان است، و با توانایی و قدرتش می‌تواند خیر کثیری را به بنده‌اش برساند، و شر را از او دور نماید. و از آنجا که خداوند نسبت به بنده‌اش مهربان است، با او چنین رفتار می‌نماید.