د معناګانو ژباړه آیت 149 سورت الأعراف - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 149

وَلَمَّا سُقِطَ فِیْۤ اَیْدِیْهِمْ وَرَاَوْا اَنَّهُمْ قَدْ ضَلُّوْا ۙ— قَالُوْا لَىِٕنْ لَّمْ یَرْحَمْنَا رَبُّنَا وَیَغْفِرْ لَنَا لَنَكُوْنَنَّ مِنَ الْخٰسِرِیْنَ ۟

ඔවුන් අල්ලාහ් සමග වසු පැටවා නැමදුමට ගැනීම හේතුවෙන් ඔවුන් ඍජු මාර්ගයෙන් නොමග ගොස් ඇති බව වටහා ගෙන, ඒ ගැන කම්පා වී පසුතැවිලි වූ කල්හි, ඔවුන් අල්ලාහ් වෙත බැගෑපත් ව, "අපගේ පරමාධිපති ඔහුට අවනත වීම සඳහා අපට ආශිර්වාද කරමින් ඔහු අපට කරුණා නොකළේ නම්, හා වසු පැටවා නැමදුමට ගැනීම සඳහා අපි ඉදිරිපත් කළ පාපය සඳහා ඔහු අපට සමාව නොදුන්නේ නම්, සැබැවින්ම අපි තමන්ගේ මෙලොව ජීවිතය හා මතු ලොව ජීවිතය විනාශ කර ගත්තවුන් අතරට අප ද පත්වන්නෙමු" යැයි ප්රාර්ථනා කර සිටියහ.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• على العبد أن يكون من المُظْهِرين لإحسان الله وفضله عليه، فإن الشكر مقرون بالمزيد.

අල්ලාහ් තම ගැත්තා වෙත දක්වන කරුණාව හා ඔහුගේ භාග්යය විදහා දක්වන්නන් අතුරින් කෙනෙකු ලෙස ගැත්තා විය යුතුය. සැබැවින්ම කෘතඥතාව බැඳී ඇත්තේ අමතර දෑ කිරීම තුළිනි.

• على العبد الأخذ بالأحسن في الأقوال والأفعال.

ක්රියාවන් හා ප්රකාශයන්හි වඩාත් යහපත් දෑ පිළිපැදීම ගැත්තාට පැවරෙන වගකීමකි.

• يجب تلقي الشريعة بحزم وجد وعزم على الطاعة وتنفيذ ما ورد فيها من الصلاح والإصلاح ومنع الفساد والإفساد.

ෂරීආ හෙවත් ආගමික නීති පිළිගත යුත්තේ කැපවීමෙන්, ස්ථාවරත්වයෙන්, අවනත වීමේ අධිෂ්ඨානයෙන් යහපත හා ප්රතිසංස්කරණ ක්රියාවලිය ඇති දෑ ක්රියාත්මක කිරීමෙන් සහ දූෂණය හා ප්රචණ්ඩත්වය වැළැක්වීමෙනි.

• على العبد إذا أخطأ أو قصَّر في حق ربه أن يعترف بعظيم الجُرْم الذي أقدم عليه، وأنه لا ملجأ من الله في إقالة عثرته إلا إليه.

ගැත්තෙකු තම පරමාධිපතිට කළ යුතු යුතුකම්වල වරදක් හෝ අඩුවක් සිදු කළ විට, ඔහුට විරුද්ධව ඔහු කළ විශාල අපරාධය පිළිගත යුතු අතර, ඔහු කළ පාපයෙන් ගැලවීම සඳහා අල්ලාහ්ගෙන් තොර වෙනත් රැකවරණයක් නැත.