د معناګانو ژباړه سورت القيامة - تاجکي ژباړه - خوجه میروف خوجه میر - د قرآن کریم دائرة المعارف

Сураи Қиёмат

آیت: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

1. Аллоҳ таъоло савганд ёд мекунад: Қасам мехӯрам ба рӯзи қиёмат рӯзе, ки ҳисобу ҷазо аст.

آیت: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

2. Ва қасам мехӯрам ба нафси мӯъмини парҳезгор, ки соҳибашро бар тарки тоъатҳо ва муртакиб шудани гуноҳҳо маломатгар аст!

آیت: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

3. Оё инсони кофир мепиндорад, ки Мо ҳаргиз устухонҳояшро гирд нахоҳем овард, баъд аз он ки пӯсид ва пароканда гардид?

آیت: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

4. Оре, мо тамоми устухонҳои пӯсидаи инсонро гирд меоварем ва ҳатто аз ин ҳам фаротар қодир ҳастем, ки сарангуштҳояшро баробар кунем, чунонки пеш аз марг дар ҳаёти дунё буданд.^[3040]

[3040] Тафсири Табарӣ 24\51

آیت: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

5.Балки, инсони мункир ба рӯзи баъс мехоҳад, ки дар оянда низ ба корҳои ношоиста пардозад.

آیت: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

6. Инсони кофир аз рӯи такаббур ва ришханд мепурсад: «Рӯзи қиёмат чӣ вақт хоҳад буд?»

آیت: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

7. Рӯзе, ки чашмҳо аз шиддати сахтии рӯзи қиёмат хира шавад

آیت: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

8.ва моҳ тира шавад ва нураш аз байн равад

آیت: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

9. ва офтобу моҳ бо рафтани нурашон дар як ҷой гирд оянд.

آیت: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

10.Инсон дар он рӯз мегӯяд: «Роҳи гурез аз азоб куҷост?»^[3041]

[3041] Тафсири Бағавӣ 8\282

آیت: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

11. Амр на чунон аст, ки эй инсон, ту таманно мекунӣ. Ҳаргиз ( дар он рӯз паноҳгоҳе нест!

آیت: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

12.Қароргоҳи ҳама дар он рӯз назди Парвардигори туст! Пас ҳар якеро тибқи амалҳояш ҷазои муносиб хоҳад дод^[3042].

[3042] Тафсири Саъдӣ 1\899

آیت: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

13. Дар он рӯз одамиро аз тамоми амалҳои неку баде, ки он чӣ пешопеш дар ҳаёти худ фиристода ва он чӣ баъд аз хеш гузоштааст, хабар дода мешавад.^[3043]

[3043]Тафсири ибни Касир 8\277

آیت: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

14. Балки инсон бар нафси худ бино аст ва ҳақиқати коре, ки аз тоъат ё маъсият анҷом додааст, медонад.

آیت: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

15. Ҳарчанд узрҳои худро дар миён оварад, ба ҳолаш ҳеҷ фоидае намекунад^[3044].

[3044] Тафсири Бағавӣ 8\283

آیت: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

16. Эй Паёмбар ҳангоми фуруд омадани ваҳй башитоб забон ба хондани Қуръон маҷунбон, ба хотири он ки ҳифзи он аз ёди ту наравад,

آیت: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

17. ки ҳароина, ҷамъ овардану хонданаш бар ӯҳдаи Мост, баъд аз он ҳар куҷо ки хоҳӣ бихон, аз хотират намеравад,

آیت: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

18. чун онро ба забони Ҷабраил алайҳиссалом бар ту бихондем, ба диққат гӯш фаро деҳ ва аз хондани он пайравӣ кун,

آیت: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

19. сипас баёни маъноҳо ва ҳукмҳои он барӯҳдаи Мост.^[3045]

[3045] Тафсири Саъдӣ 1\899

آیت: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

20. Ҳаргиз чунин нест, ки шумо мушрикон мепиндоред, ки дубора зинда шудан ва ҷазо нест , балки шумо ин ҷаҳони зудгузарро дӯст медоред

آیت: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

21. ва охиратро бо неъматҳояш тарк мекунед.^[3046]

[3046] Тафсири Табарӣ 24\70

آیت: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

22. Дар он рӯз барои мӯъминони саъодатманд чеҳраҳое ҳаст зебову дурахшон,

آیت: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

23. ки сӯи Парвардигорашон назар мекунанд.

آیت: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

24. Ва дар он рӯз барои кофирони бадбахт чеҳраҳое ҳаст абусу турш, (пешонӣ дар ҳам кашида, зиштрӯй),

آیت: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

25. ки медонад он азоби камаршикан бар ӯ фуруд ояд.

آیت: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

26. Оре, чун ҷон ба ҳалқум (ба гулӯ) расад

آیت: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

27. ва гуфта шавад, ки чӣ касест, ки афсун бихонад ва ӯро наҷот диҳад?

آیت: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

28. Ва одами миранда яқин кунад, ки замони ҷудоӣ фаро расида

آیت: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

29. ва соқҳои по дар ҳам печида шаванд,

آیت: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

30. он рӯз, рӯзи рондан ва бозгаштан ба сӯи Парвардигори туст. Ва оқибати кори бандагон ба ҷаннат аст ё ба дӯзах.

آیت: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

31. На тасдиқ кардааст ин инсони кофир ба паёмбар ва Қуръон ва рӯзи охират ва на барои Парвардигораш намоз гузоридааст.

آیت: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

32.Вале Қуръонро дурӯғ бароварда ва аз имон рӯй гардонидааст.

آیت: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

33. Он гоҳ ба рафтори хиромон ва сармаст назди аҳли худ рафтааст.

آیت: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

34. Вой (ҳалок) бар ту, пас вой (ҳалок) бар ту!

آیت: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

35. Боз ҳам вой (ҳалок) бар ту, пас вой (ҳалок) бар ту!^[3047]

[3047] Тафсири Табарӣ 24\82

آیت: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

36. Оё инсони мункир ба рӯзи баъс мепиндорад, ки ӯро ба ҳоли худ вогузоштаанд? Пас на мавриди амру наҳй ва на мавриди ҳисобу ҷазо қарор хоҳад гирифт?

آیت: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

37. Оё ӯ нутфае аз манӣ, ки дар бачадоне рехта мешуд, набуд?

آیت: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

38. Сипас баъд аз нутфа ба сурати хуни баста даромад. Пас Аллоҳ ӯро офарид ва дуруст ва устувор сохт.

آیت: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

39.Пас аз ӯ ду ҷуфт: нару мода падид овард.

آیت: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

40. Оё чунин Офаридагор қодир нест, ки мурдагонро зинда созад? Оре бар ин кор тавоност, зеро бозгардонидани офариниш аз эҷоди нахустини он осонтар аст.^[3048]

[3048]Тафсири Табарӣ 24\83