د معناګانو ژباړه آیت 116 سورت المؤمنون - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 116

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۖ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ ٱلۡعَرۡشِ ٱلۡكَرِيمِ

مەخلۇقاتلىرىنى ئۆزى خالىغىنىچە باشقۇرغۇچى، ھەممىنىڭ پادىشاھى بولغان ئاللاھ ھەقتۇر، ۋەدىسىمۇ ھەقتۇر، سۆزىمۇ ھەقتۇر، ئۇنىڭدىن باشقا ھەقىقىي مەبۇد يوق. ئۇ مەخلۇقاتلارنىڭ ئەڭ كاتتىسى بولغان بۈيۈك ئەرشنىڭ ئىگىسىدۇر. ئەڭ كاتتا مەخلۇقنىڭ رەببى بولغان زات ئەلۋەتتە پۈتۈن مەخلۇقاتلارنىڭ رەببىدۇر.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الكافر حقير مهان عند الله.

كاپىر ئاللاھنىڭ ھۇزۇرىدا ئېتىبارسىز، خاردۇر.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

سالىھ كىشىلەرنى مەسخىرە قىلىش مەسخىرە قىلغۇچىنى ئازابقا دۇچار قىلىدىغان چوڭ گۇناھتۇر.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

ئۆمۈرنى بىھۇدە ئۆتكۈزۈۋېتىش كۇپۇرلۇقنىڭ ئايرىلماس بىر پارچىسىدۇر.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

ئاللاھنى مەدھىيەلەش دۇئادىكى ئەدەب - قائىدىلەردىن بىرىدۇر.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

ئاللاھ تائالا بۇ سۈرىنى بەختكە ئېرىشىدىغان مۇئمىنلەرنىڭ سۈپەتلىرىنى تىلغا ئېلىپ باشلىغان بولغاچقا، سۈرىنى كاپىرلارنىڭ زىيانكارلىقى ۋە نىجات تاپالمايدىغانلىقىنى تىلغا ئېلىپ ئاخىرلاشتۇرۇش ئارقىلىق مۇناسىپلاشتۇردى.