د معناګانو ژباړه آیت 77 سورت هود - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 77

وَلَمَّا جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِيٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗا وَقَالَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَصِيبٞ

Фаришталар Лутнинг ёнига одам суратида келишгач, унинг ҳоли ёмонлашди, қўрққанидан, эркаги эркаги билан ётадиган қавмидан хавфсираб, юраги эзилди ва деди: «Бу жуда оғир кундир».

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• بيان فضل ومنزلة خليل الله إبراهيم عليه السلام، وأهل بيته.

Оятларда Аллоҳнинг дўсти Иброҳим алайҳиссалом ва оиласининг фазли, мартабаси баён қилиняпти.

• مشروعية الجدال عمن يُرجى له الإيمان قبل الرفع إلى الحاكم.

Иймонга келиб қолишидан умид бор кишини маҳкамага тортишдан олдин у билан мунозара қилишнинг шаръийлиги айтиляпти.

• بيان فظاعة وقبح عمل قوم لوط.

Лут қавмининг иши нақадар қабиҳ, нақадар манфур бўлгани кўрсатиб бериляпти.