د معناګانو ژباړه آیت 132 سورت بقره - اوزبکي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 132

وَوَصَّىٰ بِهَآ إِبۡرَٰهِـۧمُ بَنِيهِ وَيَعۡقُوبُ يَٰبَنِيَّ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰ لَكُمُ ٱلدِّينَ فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ

Иброҳим алайҳиссалом болаларига оламлар Парвардигорига таслим бўлишни васият қилди. Яъқуб алайҳиссалом ҳам худди шундай қилди. Иккаласи ҳам болаларини чақириб, шундай дедилар: "Аллоҳ сизларга Ислом динини ихтиёр этди. Энди то ўлим келгунига қадар уни маҳкам тутиб, зоҳирда ҳам, ботинда ҳам Аллоҳга мусулмон бўлиб ўтинглар".

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

Тақводор мўмин ўзининг солиҳ амалларига алданиб қолмайди. Аксинча, доим қабул бўлмай қолишидан қўрқиб туради. Шунинг учун Аллоҳдан қабул қилишини сўраб, тинимсиз дуо қилади.

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

Пайғамбарлар отаси Иброҳим алайҳиссаломнинг дуоси нақадар баракали бўлди. Аллоҳ унинг дуосини ижобат қилиб, пайғамбарлар хотами ва афзали Муҳаммад алайҳиссаломни Макка аҳлидан чиқарди.

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

Иброҳим алайҳиссаломнинг дини инсон табиатига мувофиқ келадиган покиза миллат динидир. Ундан фақат ўз табиатига қарши чиқадиган нодон-жоҳилларгина юз ўгирадилар.

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

Зурриётга ҳидоятга эргашишни васият қилишнинг, улардан ҳақиқатни маҳкам ушлаш ва унинг устида сабот билан туриш ҳақида аҳду паймон олишнинг машруълиги.