د معناګانو ژباړه آیت 37 سورت الفرقان - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 37

وَقَوۡمَ نُوحٖ لَّمَّا كَذَّبُواْ ٱلرُّسُلَ أَغۡرَقۡنَٰهُمۡ وَجَعَلۡنَٰهُمۡ لِلنَّاسِ ءَايَةٗۖ وَأَعۡتَدۡنَا لِلظَّٰلِمِينَ عَذَابًا أَلِيمٗا

Нуҳ қавми Нуҳ алайҳиссаломнинг пайғамбарлигини тан олмай, ҳамма пайғамбарларни ёлғончига чиқарганларида уларни денгизга ғарқ айладик ва бу ишни золимларни қириб ташлайдиган қудратимизни намойиш этувчи бир ибрат қилдик. Қиёмат кунида эса золимларга аламли азобни тайёрлаб қўйганмиз.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الكفر بالله والتكذيب بآياته سبب إهلاك الأمم.

Аллоҳга куфр келтириш ва У Зотнинг оятларини ёлғонга чиқариш умматларни ҳалокатга олиб боради.

• غياب الإيمان بالبعث سبب عدم الاتعاظ.

Қайта тирилишга иймон келтирмаган одам ибрат ололмайди.

• السخرية بأهل الحق شأن الكافرين.

Ҳақ аҳлини масхара қилиш кофирлар ишидир.

• خطر اتباع الهوى.

Ҳавойи нафсга эргашиш ўта хатарли.