د معناګانو ژباړه آیت 41 سورت الرحمن - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 41

يُعۡرَفُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ بِسِيمَٰهُمۡ فَيُؤۡخَذُ بِٱلنَّوَٰصِي وَٱلۡأَقۡدَامِ

Қиёмат куни жиноятчилар ўзларига хос белгилари билан ажралиб турадилар. Уларнинг юзлари қорайиб, кўзлари эса кўкариб кетган бўлади. Пешоналари билан оёқлари бир қилиниб, дўзахга улоқтириладилар.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• الجمع بين البحر المالح والعَذْب دون أن يختلطا من مظاهر قدرة الله تعالى.

Тузли денгиз билан ширин сувли дарёнинг бир жойда бўла туриб, аралашиб кетмаслиги қудрати илоҳийянинг бир кўринишидир.

• ثبوت الفناء لجميع الخلائق، وبيان أن البقاء لله وحده حضٌّ للعباد على التعلق بالباقي - سبحانه - دون من سواه.

Ҳамма халойиқ фонийдир. Боқийлик эса ёлғиз Аллоҳга хос. Бу нарса бандани боқий Зот билан янада кўпроқ боғланишга, У Зотдан бошқасига юкунмасликка ундайди.

• إثبات صفة الوجه لله على ما يليق به سبحانه دون تشبيه أو تمثيل.

Оятларда Аллоҳнинг Юз сифати борлиги ўз исботини топиб турибди. Бу сифатни У Зотнинг Ўзигагина лойиқ сифат, деб билиш ҳамда шу сифатга кўра Аллоҳни кимгадир ўхшатмаслик ёки тенг кўрмаслик лозимдир.

• تنويع عذاب الكافر.

Кофирга бериладиган азоб хилма-хил бўлади.