د معناګانو ژباړه آیت 27 سورت الملك - الترجمة الأوزبكية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - د قرآن کریم دائرة المعارف

آیت: 27

فَلَمَّا رَأَوۡهُ زُلۡفَةٗ سِيٓـَٔتۡ وُجُوهُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقِيلَ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَدَّعُونَ

Бошларига Аллоҳ ваъда қилган кун келганида ва азоб ўзларига жуда яқин эканини кўрганларида иймонсизларнинг юзлари ўзгариб, қорайиб кетади. Уларга: ”Сиз у дунёда ошиқиб талаб қилаётганингиз мана шудир”, дейилади.

په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:

• اتصاف الرسول صلى الله عليه وسلم بأخلاق القرآن.

Пайғамбар алайҳиссаломнинг қуръоний ахлоқ билан сифатланиши.

• صفات الكفار صفات ذميمة يجب على المؤمن الابتعاد عنها، وعن طاعة أهلها.

Кофирларнинг сифатлари манфур, ёқимсиз сифатлардир. Мўминлар бундай сифатлардан ўзларини эҳтиёт қилишлари ва уларнинг соҳибларига итоат этишдан тийилишлари лозим.

• من أكثر الحلف هان على الرحمن، ونزلت مرتبته عند الناس.

Қасамхўр Аллоҳнинг назаридан қолади ва одамлар орасида обрўсизланади.