د معناګانو ژباړه سورت القيامة - اوزبکي ژباړه - محمد صادق - د قرآن کریم دائرة المعارف

Қиёмат сураси

آیت: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Қиёмат куни билан қасам.

آیت: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

Ва маломатчи нафс билан қасам.

آیت: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

(Кофир) Инсон Бизни унинг суякларини жамлаб олмас, деб ўйларми?

آیت: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

Албатта, Биз унинг бармоқ учларини ҳам асл ҳолига келтиришга қодирмиз.

آیت: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

Балки, инсон келажакда фисқу фужур қилишни хоҳлайдир.

آیت: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Қиёмат куни қачон? — деб сўрайдир.

آیت: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

Қачонки кўз лол қолиб қўрқинчга тўлса.

آیت: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

Ва ой тутилса.

آیت: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

Ва қуёш билан ой жамланса.

آیت: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

Ўшал кунда инсон: «Қочар жой қаерда?» деб қоладир.

آیت: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

Йўқ! Қочар жой йўқдир!

آیت: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

У кунда жойлашув фақат Роббинг ҳузурида бўладир.

آیت: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

У кунда инсонга аввалу охир қилган ишларининг хабари бериладир.

آیت: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

Ҳа, инсон ўз нафсига қарши ўзи шоҳиддир.

آیت: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

Ва агар узрларини тўкиб солса ҳам.

آیت: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

Сен шошилиб у билан тилингни қимирлатма.

آیت: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

Албатта, у(Қуръон)ни жамлаш ва ўқиб бериш Бизнинг зиммамизда.

آیت: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

Бас, Биз уни ўқисак, қироатига зеҳн солиб тур.

آیت: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

Сўнгра у(Қуръон)ни баён қилиб бериш ҳам Бизнинг зиммамизда.

آیت: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

Йўқ! Балки сизлар шошар дунёни яхши кўрасизлар.

آیت: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Ва охиратни тарк этасизлар.

آیت: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

У кунда чиройли юзлар бор.

آیت: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

Ўз Роббисига назар солувчилар.

آیت: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

Ва у кунда тиришиб-буришган юзлар ҳам бор.

آیت: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

Ўзларига умуртқасини синдирадиган иш бўлишига ишонарлар.

آیت: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

Йўқ! Вақтики, (жон) ҳалқумга келса.

آیت: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

Ва «Ким буни қутқарар?» дейилса.

آیت: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

Ва, албатта, бу фироқ эканлигига ишонса.

آیت: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

Ва болдирлар бир-бирига алмашса.

آیت: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

У кунда ҳайдаб бориш жойи Роббинг ҳузуридадир.

(Яъни, жони ҳалқумига келиб қолганда, уни ҳаётда олиб қолиш учун барча чора кўрилади, Ким қутқараркин, деб илтижо қилинади. Лекин иложи бўлмай фироқ вақти келганига ишонч ҳосил бўлади. Жон чиққанда эса оёқлар жонсиз бўлиб бир-бирига чалмашади.)

آیت: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

Бас, у тасдиқламади ва намоз ўқимади.

آیت: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

Ва лекин ёлғонга чиқарди ва юз ўгирди.

آیت: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

Сўнг ўз аҳлига керилиб борди.

آیت: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

Ҳолингга вой бўлсин сенинг, вой бўлсин!

آیت: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

Яна ҳолингга вой бўлсин сенинг, вой бўлсин!

آیت: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

Инсон беҳуда тарк қилинишликнинг ҳисобини қилурми?

آیت: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

У манийдан оққан нутфа бўлмаганмиди?

آیت: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

Сўнг алақа бўлди. Бас, беками-кўст этиб яратди.

آیت: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

Бас, ундан жуфтни — эркак ва аёлни яратди.

آیت: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

Шундай Зот ўликларни тирилтиришга қодир эмасми?!