Tradução dos significados Versículo 44 Surah Suratu Al-Anbiyaa - Tradução persa de interpretação abreviada do Nobre Alcorão. - Enciclopédia do Nobre Qur’an

Versículo: 44

بَلْ مَتَّعْنَا هٰۤؤُلَآءِ وَاٰبَآءَهُمْ حَتّٰی طَالَ عَلَیْهِمُ الْعُمُرُ ؕ— اَفَلَا یَرَوْنَ اَنَّا نَاْتِی الْاَرْضَ نَنْقُصُهَا مِنْ اَطْرَافِهَا ؕ— اَفَهُمُ الْغٰلِبُوْنَ ۟

بلکه این کافران و پدران‌شان را برای نزدیک‌ کردن تدریجی به عذاب، با نعمت‌هایمان که بر آنها گستراندیم بهره‌مند ساختیم، تا اینکه زمانی طولانی بر آنها گذشت پس به آن فریب خوردند، و بر کفرشان ماندند، آیا این فریب ‌خوردگان به نعمت‌های ما که خواستار تعجیل در عذاب ما هستند نمی‌بینند که به زمین می‌آییم و آن را با قهر و غلبه بر ساکنانش، از کناره‌هایش می‌کاهیم، که از آن پند گیرند تا آنچه بر دیگران واقع شد بر آنها واقع نشود؟! پس آنها پیروز نیستند، بلکه خود، مغلوب هستند.

Das notas do versículo nesta página:

• بيان كفر من يستهزئ بالرسول، سواء بالقول أو الفعل أو الإشارة.

بیان کفر کسی‌که رسولی را مسخره می‌کند؛ چه از طریق سخن یا عمل یا اشاره.

• من طبع الإنسان الاستعجال، والأناة خلق فاضل.

عجله، ‌از طبیعت انسان و شکیبایی اخلاقی برگزیده است.

• لا يحفظ من عذاب الله إلا الله.

جز الله از عذاب او تعالی محافظت نمی‌کند.

• مآل الباطل الزوال، ومآل الحق البقاء.

سرانجام باطل، زوال و سرانجام حق، بقا است.