Tradução dos significados Versículo 150 Surah Suratu An-Nisaa - Tradução persa de interpretação abreviada do Nobre Alcorão. - Enciclopédia do Nobre Qur’an

Versículo: 150

اِنَّ الَّذِیْنَ یَكْفُرُوْنَ بِاللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَیُرِیْدُوْنَ اَنْ یُّفَرِّقُوْا بَیْنَ اللّٰهِ وَرُسُلِهٖ وَیَقُوْلُوْنَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَّنَكْفُرُ بِبَعْضٍ ۙ— وَّیُرِیْدُوْنَ اَنْ یَّتَّخِذُوْا بَیْنَ ذٰلِكَ سَبِیْلًا ۙ۟

همانا کسانی که به الله و پیامبرانش کفر می ورزند و می خواهند میان الله و پیامبرانش جدایی بیاندازند؛ این گونه که به الله متعال ایمان می آورند و رسولانش را تکذیب می کنند و می گویند: به برخی از پیامبران ایمان می آوریم و به برخی دیگر کفر می ورزیم. (با این کار) می خواهند راهی میان کفر و ایمان برگزینند و گمان می کنند که این راه نجاتشان خواهد داد.

Das notas do versículo nesta página:

• يجوز للمظلوم أن يتحدث عن ظلمه وظالمه لمن يُرْجى منه أن يأخذ له حقه، وإن قال ما لا يسر الظالم.

برای مظلوم جایز است که ظلم و ظالم خود را برای کسی‌که امید دارد حقش را از ظالم بگیرد بازگو کند، هر چند سخنی بگوید که ظالم را ناراحت می‌کند.

• حض المظلوم على العفو - حتى وإن قدر - كما يعفو الرب - سبحانه - مع قدرته على عقاب عباده.

تشویق مظلوم بر گذشت – حتی زمانی‌که قدرت دارد- چنان‌که پروردگار – سبحانه- با وجود قدرت خویش، مجازات بندگانش را می‌بخشد.

• لا يجوز التفريق بين الرسل بالإيمان ببعضهم دون بعض، بل يجب الإيمان بهم جميعًا.

تفاوت‌گذاشتن میان رسولان با ایمان به برخی از آنها بدون برخی دیگر جایز نیست، بلکه ایمان به همگی آنها واجب است.