Tradução dos significados Versículo 109 Surah Suratu Yusuf - الترجمة الأويغورية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Enciclopédia do Nobre Qur’an

Versículo: 109

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ إِلَّا رِجَالٗا نُّوحِيٓ إِلَيۡهِم مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡقُرَىٰٓۗ أَفَلَمۡ يَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَيَنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۗ وَلَدَارُ ٱلۡأٓخِرَةِ خَيۡرٞ لِّلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

ئەي پەيغەمبەر! بىز سەندىن ئىلگىرىمۇ پەرىشتىلەرنى ئەمەس، بەلكى ئىنسانلار ئىچىدىن بىر قىسىم كىشىلەرنى پەيغەمبەر قىلىپ ئەۋەتتۇق، ساڭا ۋەھىي قىلغىنىمىزدەك ئۇلارغىمۇ ۋەھىي قىلدۇق. ئۇلار چۆل، سەھرادىن ئەمەس، بەلكى شەھەرلەردىن ئىدى. ئۈممەتلىرى ئۇلارنى ئىنكار قىلىۋېدى، ئىنكارچىلارنى ھالاك قىلىۋەتتۇق. سېنى ئىنكار قىلغان بۇ ئادەملەر يەر يۈزىدە سەپەر قىلىپ، ئۆزلىرىدىن ئىلگىرىكى ئىنكارچىلارنىڭ قانداق ئاقىۋەتكە قالغانلىقىنى كۆرۈپ، ئىبرەت ئالمىدىمۇ؟ ئاخىرەتتىكى نازۇ-نېئمەتلەر ئاللاھقا تەقۋادار بولغانلار ئۈچۈن بۇ دۇنيادىكىدىن كۆپ ياخشىدۇر. سىلەر بۇنىڭ ھەممىدىن ياخشى ئىكەنلىكىنى ئويلاپ بولسىمۇ، ئاللاھ تائالانىڭ ئەڭ كاتتىسى ئىمان بولغان بۇيرۇقلىرىغا بويسۇنۇش ۋە ئەڭ چوڭى ئاللاھقا شېرىك كەلتۈرۈش بولغان چەكلىمىلىرىدىن يېنىش ئارقىلىق ئۇنىڭغا تەقۋادارلىق قىلمامسىلەر؟

Das notas do versículo nesta página:

• أن الداعية لا يملك تصريف قلوب العباد وحملها على الطاعات، وأن أكثر الخلق ليسوا من أهل الهداية.

بۇ ئايەتلەر دەۋەتچى بولغان كىشىنىڭ بەندىلەرنىڭ قەلبلىرىنى ئۆزگەرتىپ، تائەت - ئىبادەتلەرگە مەجبۇرلىيالمايدىغانلىقىنى، شۇنداقلا خالايىقلارنىڭ زور كۆپچىلىكى ھىدايەت تاپقۇچىلاردىن ئەمەسلىكىنى ئۇقتۇرىدۇ.

• ذم المعرضين عن آيات الله الكونية ودلائل توحيده المبثوثة في صفحات الكون.

ئاللاھنىڭ كائىناتتىكى قۇدرىتىنىڭ ئالامەتلىرىدىن ھەمدە ئۇنىڭ يەككە - يېگانىلىكىنىڭ كائىناتنىڭ ھەر قايسى قاتلاملىرىدا چېچىلىپ ياتقان دەلىللىرىدىن يۈز ئۆرۈگەنلەرنى ئەيىبلەيدۇ.

• شملت هذه الآية ﴿ قُل هَذِهِ سَبِيلِي...﴾ ذكر بعض أركان الدعوة، ومنها: أ- وجود منهج:﴿ أَدعُواْ إِلَى اللهِ ﴾. ب - ويقوم المنهج على العلم: ﴿ عَلَى بَصِيرَةٍ﴾. ج - وجود داعية: ﴿ أَدعُواْ ﴾ ﴿أَنَا﴾. د - وجود مَدْعُوِّين: ﴿ وَمَنِ اتَّبَعَنِي ﴾.

«ئېيتقىنكى، بۇ مېنىڭ يولۇمدۇر» دېگەن بۇ ئايەت دەۋەتنىڭ بىر قسىىم ئاساسلىرىنى تىلغا ئېلىپ ئۆتكەن بولۇپ، ئۇلار: 1- ئاللاھ تەرەپكە چاقىرىشتىن ئىبارەت مېتودنىڭ مەۋجۇتلۇقى، 2- دەلىل پاكىتقا ئاساسلىنىشتىن ئىبارەت ئىلمىي مېتودقا ئاساسلىنىش، 3- مەن چاقىرىمەن دەيدىغان دەۋەتچىنىڭ بولۇشى، 4- ئەگىشىدىغان چاقىرىلغۇچىلارنىڭ بولۇشىدىن ئىبارەت.