අර්ථ කථනය වාක්‍යය 2 පරිච්ඡේදය අබස - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - ඇසෑමි පරිවර්තනය. - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 2

اَنْ جَآءَهُ الْاَعْمٰى ۟ؕ

কাৰণ তেখেতৰ ওচৰত আব্দুল্লাহ বিন উম্মে মাকতুম মাৰ্গদৰ্শন লবলৈ আহিছিল আৰু তেওঁ এজন অন্ধ ব্যক্তি আছিল। আচলতে তেওঁ সেই সময়ত আহিছিল যেতিয়া তেখেতে মুশ্বৰিক সকলৰ উচ্চ স্তৰীয় নেতৃবৰ্গ সকলৰ লগত কথা-বাৰ্তা পাতি আছিল। আৰু তেখেতে সিহঁতৰ হিদায়তৰ আশাত আছিল।

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• عتاب الله نبيَّه في شأن عبد الله بن أم مكتوم دل على أن القرآن من عند الله.

আব্দুল্লাহ বিন উম্মে মাকতুমৰ ঘটনা সংক্ৰান্তত আল্লাহৰ তৰফৰ পৰা সতৰ্ক কৰাৰ পৰাই প্ৰমাণিত হয় যে, কুৰআন আল্লাহৰ তৰফৰ পৰা অৱতীৰ্ণ কৃত গ্ৰন্থ।

• الاهتمام بطالب العلم والمُسْتَرْشِد.

জ্ঞান অৰ্জন কাৰী আৰু হিদায়ৎ বিচৰা ব্যক্তিৰ প্ৰতি বিশেষ গুৰুত্ব প্ৰদানৰ মহত্ব।

• شدة أهوال يوم القيامة حيث لا ينشغل المرء إلا بنفسه، حتى الأنبياء يقولون: نفسي نفسي.

ক্বিয়ামতৰ দিনৰ ভয়াৱহ পৰিস্থিতিৰ চিত্ৰণ। যেতিয়া প্ৰত্যেক ব্যক্তিৰ কেৱল নিজৰ চিন্তাই আহিব। বৰঞ্চ নবীসকলেও কৈ থাকিবঃ মোৰ কি হব, মোৰ কি হব?