අර්ථ කථනය වාක්‍යය 10 පරිච්ඡේදය හූද් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - බොස්නියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 10

وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ نَعۡمَآءَ بَعۡدَ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ ٱلسَّيِّـَٔاتُ عَنِّيٓۚ إِنَّهُۥ لَفَرِحٞ فَخُورٌ

A ukoliko mu damo blagodat imetka i zdravlja nakon što ih nije imao kaže: "Otišlo je zlo od mene i nema više štete", a ne zahvali Allahu na tome. Doista je čovjek previše radostan i ohol, uzdiže se nad ljudima i hvališe blagodatima koje mu je Allah dao.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• سعة علم الله تعالى وتكفله بأرزاق مخلوقاته من إنسان وحيوان وغيرهما.

Ovi ajeti ukazuju na Allahovo apsolutno znanje i na to da je On preuzeo na Sebe obavezu opskrbljivanja stvorenja: ljudi, životinja i dr.

• بيان علة الخلق؛ وهي اختبار العباد بامتثال أوامر الله واجتناب نواهيه.

Ovi ajeti ukazuju na razlog stvaranja, a to je testiranje Allahovih robova u primjenjivanju onoga što im je Allah naredio i klonjenju onoga što im je zabranio.

• لا ينبغي الاغترار بإمهال الله تعالى لأهل معصيته، فإنه قد يأخذهم فجأة وهم لا يشعرون.

Ne treba biti obmanut time što Allah odlaže kaznu grešnicima, jer ih može iznenada kazniti, a da oni i ne predosjete.

• بيان حال الإنسان في حالتي السعة والشدة، ومدح موقف المؤمن المتمثل في الصبر والشكر.

Ovi ajeti ukazuju na stanje čovjeka u rahatluku i teškoći, hvaleći reakciju vjernika koja se ogleda u strpljenju i zahvalnosti.