අර්ථ කථනය වාක්‍යය 21 පරිච්ඡේදය අල් ඉස්රා - පැෂ්ටෝ පරිවර්තනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 21

اُنْظُرْ كَیْفَ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلٰی بَعْضٍ ؕ— وَلَلْاٰخِرَةُ اَكْبَرُ دَرَجٰتٍ وَّاَكْبَرُ تَفْضِیْلًا ۟

وګوره -ای پیغمبره- څرنګه مونږ غوره کړي ځیني د دوی نه په ځینو نورو باندې په دنیا کې په روزئ او درجو کې، او خامخا اخرت ډیر لوی فرق لري په مرتبو د نعمتونو کې د دنیوي له ژوند سره ، او ډیر زیات دی په غوره والي کې، نو مومن باید په اخرت باندې حرص وکړي.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ينبغي للإنسان أن يفعل ما يقدر عليه من الخير وينوي فعل ما لم يقدر عليه؛ ليُثاب على ذلك.

انسان لره پکاره دی چې د خیر کوم کار کولی شي باید ویې کړي او کوم کار چې نشي کولی د هغه نیت دې وکړي، د دې لپاره چې په دې ورته ثواب میلاو شي.

• أن النعم في الدنيا لا ينبغي أن يُسْتَدل بها على رضا الله تعالى؛ لأنها قد تحصل لغير المؤمن، وتكون عاقبته المصير إلى عذاب الله.

د دنيا په نعمتونو د الله پر رضا استدلال کول ندي په کار، ځکه هغه کله نا مسلمان ته هم ورکول کيږي او د هغه پايله د الله سزا ته ورګرځېدل وي.

• الإحسان إلى الوالدين فرض لازم واجب، وقد قرن الله شكرهما بشكره لعظيم فضلهما.

د مور او پلار سره نیکي کول فرض او واجب دي، او یقینا الله تعالی د هغوی قدر کول خپل شکر او قدر کولو سره یوځای کړي د هغوی د لوی فضیلت د وجې نه.

• يحرّم الإسلام التبذير، والتبذير إنفاق المال في غير حقه.

اسلام بې ځایه خرچ کول حراموي، او بې ځایه خرچ کول دې ته وایې: د مال خرچ کول په نا حقه توګه.