අර්ථ කථනය වාක්‍යය 39 පරිච්ඡේදය සූරා අල් කහ්ෆ් - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 39

وَلَوْلَاۤ اِذْ دَخَلْتَ جَنَّتَكَ قُلْتَ مَا شَآءَ اللّٰهُ ۙ— لَا قُوَّةَ اِلَّا بِاللّٰهِ ۚ— اِنْ تَرَنِ اَنَا اَقَلَّ مِنْكَ مَالًا وَّوَلَدًا ۟ۚ

او کله چې دې باغ ته ننوتلې ولې دې ونه ويل: ماشاء الله له الله پرته هيچا لره ځواک نشته، همغه دی چې څه وغواړي کوي يې او هغه پياوړی دی، که مې تر ځان بې وزله او د کم اولاد والا وينې.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• على المؤمن ألا يستكين أمام عزة الغني الكافر، وعليه نصحه وإرشاده إلى الإيمان بالله، والإقرار بوحدانيته، وشكر نعمه وأفضاله عليه.

په مومن باندې لازمه ده چې د مالدار کافر د قوت مخې ته سر ټیټ نه کړي، او په دې باندې لازمه ده نصیحت کول او ښودنه کول دې کافر ته په الله تعالی باندې د ایمان راوړلو طرف ته، او اقرار کولو ته په يووالي د هغه، او شکر کولو ته د هغه د نعمتونو او مهربانیانو په هغه باندې.

• ينبغي لكل من أعجبه شيء من ماله أو ولده أن يضيف النعمة إلى مُولِيها ومُسْدِيها بأن يقول: ﴿ما شاءَ اللهُ لا قُوَّةَ إلَّا بِاللهِ﴾.

پکار ده چې یو چا لره یو شی په تعجب کې واچوي د خپل مال او بچو څخه باید د نعمت اضافت خپل مولا او ورکوونکي ته وکړي چې داسې ووایي: کیږي هغه څه چې الله تعالی یې غواړي، نشته طاقت او قدرت مګر د الله تعالی په توفیق.

• إذا أراد الله بعبد خيرًا عجل له العقوبة في الدنيا.

کله چې الله تعالی یو بنده ته د خیر اراده وکړي هغه لره په دنیا کې په تلوار سره سزا ورکړي.

• جواز الدعاء بتلف مال من كان ماله سبب طغيانه وكفره وخسرانه.

مشروعیت د دعا په هلاکت د مال د هغه چا چې مال د هغه د سرکښۍ او کفر او تاوان سبب وي.