අර්ථ කථනය වාක්‍යය 133 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 133

اَمْ كُنْتُمْ شُهَدَآءَ اِذْ حَضَرَ یَعْقُوْبَ الْمَوْتُ ۙ— اِذْ قَالَ لِبَنِیْهِ مَا تَعْبُدُوْنَ مِنْ بَعْدِیْ ؕ— قَالُوْا نَعْبُدُ اِلٰهَكَ وَاِلٰهَ اٰبَآىِٕكَ اِبْرٰهٖمَ وَاِسْمٰعِیْلَ وَاِسْحٰقَ اِلٰهًا وَّاحِدًا ۖۚ— وَّنَحْنُ لَهٗ مُسْلِمُوْنَ ۟

آیا تاسو د یعقوب علیه السلام د مرګ پر مهال حاضر وئ چې ده له خپلو زامنو څخه پوښتنه کوله: زما له مرګه وروسته به د څه شي بندګي کوئ؟ دوی ورته په ځواب کې وویل: مونږ به د هغه یو معبود بندګي کوو چې ستا او ستا د پلرونو ابراهیم او اسماعیل او اسحاق معبود دی، چې هغه یو دی او شریک نه لري او مونږ ټول یوازې هغه ته غاړه ایښودونکي یو.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

پرهېزګاره مومن په خپلو نېکو عملونو نه مغروره کېږي، بلکې وېرېږي چې عملونه یې رد او ونه منل شي، له دې امله له الله تعالی څخه ډېره غوښتنه کوي چې عمل یې قبول شي.

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

د پیغمبرانو د پلار ابراهیم علیه السلام د دعاء برکت دی چې الله تعالی یې دعا ومنله او وروستی او غوره پیغمبر یې د مکې له خلکو څخه وګرځولو.

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

د ابراهیم علیه السلام دین حق او له فطرت سره سم دین دی، چې له هغه څخه پرته له ناپوهه او له روغ فطرت څخه مخالف کس بل څوک مخ نه اړوي.

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

اولاد ته د هدایت د پیروۍ د سپارښتنې (وصیت) جواز او له دوی څخه ژمنه اخیستل چې په حق به کلک او همیشه اوسي.