අර්ථ කථනය වාක්‍යය 156 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 156

الَّذِیْنَ اِذَاۤ اَصَابَتْهُمْ مُّصِیْبَةٌ ۙ— قَالُوْۤا اِنَّا لِلّٰهِ وَاِنَّاۤ اِلَیْهِ رٰجِعُوْنَ ۟ؕ

او هغه کسان چې له د غو مصیبتونو څخه ورته یو مصیبت ورسېږي، نو په رضا او غاړه کېښودو سره ووايي: مونږ ټول د الله تعالی ملکیت یو څنګه چې وغواړي هماغه شان په مونږ کې تصرف کوي او مونږه خامخا د قیامت په ورځ الله تعالی ته ورګرځیدونکي یو، نو الله تعالی هغه ذات دی چې مونږ ئې پیداکړي یو او په مونږ یې د قسما قسم نعمتونو پیرزوینه کړې ده، او خاص الله تعالی ته زمونږ ورګرځیدل دي او وروستۍ ورتګ مو هم دی.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الابتلاء سُنَّة الله تعالى في عباده، وقد وعد الصابرين على ذلك بأعظم الجزاء وأكرم المنازل.

پر خپلو بنده ګانو ازمیښت کول د الله تعالی طریقه ده او په دې ازمیښتونو باندې صبرکوونکو سره الله تعالی د سترې بدلې او د غوره درجو ورکولو وعده کړې ده.

• مشروعية السعي بين الصفا والمروة لمن حج البيت أو اعتمر.

د حج او عمرې کوونکو لپاره د صفا او مروه تر منځ د منډې وهلو (سعی کولو) جواز او مشروعیت.

• من أعظم الآثام وأشدها عقوبة كتمان الحق الذي أنزله الله، والتلبيس على الناس، وإضلالهم عن الهدى الذي جاءت به الرسل.

له خلکو څخه د الله تعالی د رالېږل شوي حق پټول او په خلکو باندې د حق ګډوډول او خلک د پیغمبرانو له لارې څخه بې لارې کول له ډېرو غټو ګناهونو څخه دي او سخته سزا به ورکول کېږي.