ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - පැෂ්ටෝ පරිවර්තනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය
201
:
2
وَمِنْهُمْ مَّنْ یَّقُوْلُ رَبَّنَاۤ اٰتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَّفِی الْاٰخِرَةِ حَسَنَةً وَّقِنَا عَذَابَ النَّارِ ۟
او یوه ډله له خلکو څخه پر الله تعالی او آخرت ایمان لري، نو له الله تعالی څخه د دنیا نعمتونه هم غواړي او په دنیا کې د نیک عمل کولو توفیق هم غواړي، همدا رنګه له الله تعالی څخه په جنت سره بریالیتوب او له جهنم څخه سلامتیا (ژغورنه) غواړي.
التفاسير:
මෙම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්රයෝජන:
• يجب على المؤمن التزود في سفر الدنيا وسفر الآخرة، ولذلك ذكر الله أن خير الزاد هو التقوى.
مومن ته دا لازمه ده چې د دنیا او آخرت دواړو سفرونو له پاره له ځان سره توښه واخلي، نو د همدې له پاره الله تعالی دا روښانه کړه چې (د نیا او آخرت له پاره) غوره توښه (ذخیره) تقوا ده.
• مشروعية الإكثار من ذكر الله تعالى عند إتمام نسك الحج.
د الله تعالی ډېر ذکر کول کله چې د حج مناسک پوره شي.
• اختلاف مقاصد الناس؛ فمنهم من جعل همّه الدنيا، فلا يسأل ربه غيرها، ومنهم من يسأله خير الدنيا والآخرة، وهذا هو الموفَّق.
د خلکو موخې او مقصدونه مختلف دي، ځنې خلکو دنیا خپل هدف او مقصد ګرځولي وي، نو له دنیا پرته له الله تعالی بل څه نه غواړي او ځنې بیا د دنیا او آخرت (دواړو) ښېګڼې غواړي او همدا کس بریالی دی (په نېغه لاره دی).
