අර්ථ කථනය වාක්‍යය 34 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 34

وَاِذْ قُلْنَا لِلْمَلٰٓىِٕكَةِ اسْجُدُوْا لِاٰدَمَ فَسَجَدُوْۤا اِلَّاۤ اِبْلِیْسَ ؕ— اَبٰی وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكٰفِرِیْنَ ۟

الله تعالی روښانه کوي چې هغه (الله) ملائکو ته د آدم علیه السلام د احترام لپاره د سجدې امر کړی ؤ، نو ټولو د الله تعالی امر په چټکتیا سره ومانه، مګر (یوازې) هغه ابلیس چې د پېریانو له جنس څخه ؤ انکار یې وکړ او د الله تعالی په امر یې نیوکه وکړه، او په آدم علیه السلام یې لویي وکړه، نو له دې کبله په الله تعالی باندې کافر شو.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الواجب على المؤمن إذا خفيت عليه حكمة الله في بعض خلقه وأَمْرِهِ أن يسلِّم لله في خلقه وأَمْرِهِ.

کله چې له یو مؤمن څخه د الله تعالی د ځینو مخلوقاتو او کارونو حکمت پټ شي نو پرې واجب ده چې الله تعالی ته په خلق او کارونو کې غاړه کېږدي.

• رَفَعَ القرآن الكريم منزلة العلم، وجعله سببًا للتفضيل بين الخلق.

قرآن کریم د علم منزلت لوړ کړی دی او همدا علم یې د مخلوقاتو ترمینځ د غوراوي (اوچتوالي) لامل ګرځولی دی.

• الكِبْرُ هو رأس المعاصي، وأساس كل بلاء ينزل بالخلق، وهو أول معصية عُصِيَ الله بها.

کبر (لویي کول) د ګناهونو سر دی او پر مخلوقاتو د هر قسم مصیبت نازلېدلو بنسټ دی او همدا لویي لومړۍ ګناه ده چې د الله تعالی نافرماني پرې شوې ده.