අර්ථ කථනය වාක්‍යය 39 පරිච්ඡේදය අල් අන්බියා - පැෂ්ටෝ පරිවර්තනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 39

لَوْ یَعْلَمُ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا حِیْنَ لَا یَكُفُّوْنَ عَنْ وُّجُوْهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَنْ ظُهُوْرِهِمْ وَلَا هُمْ یُنْصَرُوْنَ ۟

که چېرته پوهه وای دا کافران کوم چې انکار کوونکي دي د بېرته راژوندي کېدلو نه کله چې به دوی اور د خپلو مخونو او شاګانو څخه نشي لرې کولی، او دا چې نه به وي دوی لره څوک مددګار چې د دوی مدد وکړي په لري کولو د عذاب سره د دوی نه، نو که چېرته دوی په دې باندې یقين لرلی نو عذاب به یې په تلوار سره نه و غوښتلی.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• بيان كفر من يستهزئ بالرسول، سواء بالقول أو الفعل أو الإشارة.

د هغه چا د کفر بیان چې په پېغمبر باندې مسخرې کوي، برابره خبره ده که په وينا سره وي او یا عملي وي او يا په اشارې سره وي.

• من طبع الإنسان الاستعجال، والأناة خلق فاضل.

د انسان په طبېعت کې تلوار دی، او حوصله کول ډیر غوره اخلاق دي.

• لا يحفظ من عذاب الله إلا الله.

د الله تعالی د عذابه هیڅوک څوک نشي بچ کولی مګر الله تعالی یې بچ کولی شي.

• مآل الباطل الزوال، ومآل الحق البقاء.

د باطل اخري انجام زوال دی، او د حق انجام پاتې کېدل دي.