අර්ථ කථනය වාක්‍යය 124 පරිච්ඡේදය සූරා අස් සාෆ්ෆාත් - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 124

اِذْ قَالَ لِقَوْمِهٖۤ اَلَا تَتَّقُوْنَ ۟

کله چې یې خپل د بني اسرائیلو هغه قوم ته وویلې چې دې ورلېږل شوی ؤ: اې زما قومه! آیا د الله څخه نه وېرېږئ؛ د هغه د اوامرو په منلو، چې له هغې څخه یو د الله یو ګڼل دي، او د هغه د نواهیو څخه ځان ژغورلو نه، چې د هغې څخه یو شرک دی

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• قوله: ﴿فَلَمَّآ أَسْلَمَا﴾ دليل على أن إبراهيم وإسماعيل عليهما السلام كانا في غاية التسليم لأمر الله تعالى.

دا وینا: (فلما اسلما (کله چې دواړو غاړه کېښودله) پر دې دلیل دی چې بېشکه ابراهیم او اسماعیل علیهما السلام دواړه د الله امر ته کلکه غاړه اېښودونکي وو.

• من مقاصد الشرع تحرير العباد من عبودية البشر.

د بشر د بندګۍ څخه د بندګانو ازادي د شریعت له مقاصدو او موخو څخه ده.

• الثناء الحسن والذكر الطيب من النعيم المعجل في الدنيا.

ښایسته ستاینه او پاک یاد په دنیا کې د عاجلو نعمتونو څخه دي.