අර්ථ කථනය වාක්‍යය 24 පරිච්ඡේදය සූරා අල් හදීද් - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 24

١لَّذِیْنَ یَبْخَلُوْنَ وَیَاْمُرُوْنَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ ؕ— وَمَنْ یَّتَوَلَّ فَاِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیْدُ ۟

هغه کسان چې پر هغه څه بخيلي کوي چې لګول يې پرې واجب دي، او نورو ته په بخيلۍ امر کوي هغوی تاوانيان دي، او څوک چې د الله له پيروۍ مخ ګرځوي الله ته به هيڅکله زيان ونه رسوي او هغه يوازې ځانته زيان رسوي، پرته له شکه الله بې پروا دی، د خپلوبندګانو لمانځلو ته اړتيا نه لري، په هر حال ستايل شوی دی.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الزهد في الدنيا وما فيها من شهوات، والترغيب في الآخرة وما فيها من نعيم دائم يُعينان على سلوك الصراط المستقيم.

له دنيا او په هغو کې له شته شهوتونو څخه بې پروايي، او د آخرت او په هغو کې شته نعمتونو ته هڅونه دا دواړه پر نېغه لار تللو کې مرسته کوي

• وجوب الإيمان بالقدر.

پر قدر د ايمان راوړلو واجبوالی.

• من فوائد الإيمان بالقدر عدم الحزن على ما فات من حظوظ الدنيا.

پر قدر د ايمان راوړلو له ګټو څخه دادي چې د دنيا د برخو په پاتې کېدو نه غمجنېدل دي.

• البخل والأمر به خصلتان ذميمتان لا يتصف بهما المؤمن.

بخيلي او پر هغو امر کول دواړه بد خويونه دي مؤمن نه شي پرې متصف کېدلای.