අර්ථ කථනය වාක්‍යය 20 පරිච්ඡේදය සූරා අල් හෂ්ර් - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 20

لَا یَسْتَوِیْۤ اَصْحٰبُ النَّارِ وَاَصْحٰبُ الْجَنَّةِ ؕ— اَصْحٰبُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَآىِٕزُوْنَ ۟

دوزخيان او جنتيان سره برابر نه دي، بلکې هغوی په بدله کې سره توپير لري لکه په دنيا کې چې په کړنو کې توپير و، جنتيان د هغه څه په ترلاسه کولو بريالي دي چې لټول يې، او له هغه څه خوندي دي چې ترې ډارېدل.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• من علامات توفيق الله للمؤمن أنه يحاسب نفسه في الدنيا قبل حسابها يوم القيامة.

مؤمن ته د الله د توفيق له نښانو څخه دا ده چې د قيامت د ورځې له حساب مخکې له ځان سره حساب کوي.

• في تذكير العباد بشدة أثر القرآن على الجبل العظيم؛ تنبيه على أنهم أحق بهذا التأثر لما فيهم من الضعف.

بندګانو ته په لوی غره کې د قرآن د سخت اغېز ور په يادولو کې پردې خبره تنبيه ده چې هغوی زيات د دغه اغېز وړ دي ځکه په هغوی کې کمزوري هم ده.

• أشارت الأسماء (الخالق، البارئ، المصور) إلى مراحل تكوين المخلوق من التقدير له، ثم إيجاده، ثم جعل له صورة خاصة به، وبذكر أحدها مفردًا فإنه يدل على البقية.

د الله (الخالق، البارئ، المصور) نومونه د مخلوق بېلابېلو پړاوونوته اشاره ده، چې لومړی يې تقدير، بيا يې رامنځته کول، بيا يې په ځانګړي شکل کې ګرځول دي، له هغو څخه د يوه ذکر کول پر پاتې نورو هم دلالت کوي.