අර්ථ කථනය වාක්‍යය 186 පරිච්ඡේදය අල් අඃරාෆ් - පැෂ්ටෝ පරිවර්තනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 186

مَنْ یُّضْلِلِ اللّٰهُ فَلَا هَادِیَ لَهٗ ؕ— وَیَذَرُهُمْ فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟

هغه څوک چې الله تعالی يې د حق طرف ته هدایت نه لرې کړي، او الله تعالی یې د نیغې لارې نه بې لارې کړي، نو نشته دې لره څوک هدایت کوونکی چې هدایت ورته وکړي، او پریږدي دوی لره الله تعالی د دوی په ګمراهۍ او کفر کې سرګردان چې هیڅ شي ته نشي رسیدلی.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• خلق الله للبشر آلات الإدراك والعلم - القلوب والأعين والآذان - لتحصيل المنافع ودفع المضار.

الله تعالی د انسانانو لپاره د درک او پوهې الات پیداکړي لکه -زړونه او سترګې او غوږونه- د فایدې اخستلو او ضرر دفع کولو لپاره.

• الدعاء بأسماء الله الحسنى سبب في إجابة الدعاء، فيُدْعَى في كل مطلوب بما يناسب ذلك المطلوب، مثل: اللهمَّ تب عَلَيَّ يا تواب.

د الله تعالی په ښایسته نومونو دعا غوښتل د هغې د قبلیدو سبب دی، نو په هر یو حاجت کې به د هغه مناسب نوم باندې دعا غوښتلی شي، لکه: ای توبه قبلوونکیه ذاته زما توبه قبوله کړې.

• التفكر في عظمة السماوات والأرض، والتوصل بهذا التفكر إلى أن الله تعالى هو المستحق للألوهية دون غيره؛ لأنه المنفرد بالصنع.

د اسمانونو او ځمکو په لویۍ کې فکر او سوچ کول، او پدې فکر او سوچ سره دې خبرې ته رسیدل چې بیشکه الله تعالی یواځې د عبادت مستحق دی پرته له بل چانه؛ ځکه چې هغه ذات یوازې جوړوونکی دی.