Përkthimi i kuptimeve Surja Suretu Taha - الترجمة الألبانية - مركز رواد الترجمة - جار العمل عليها - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Suretu Taha

Ajeti: 1

طه

Ta, ha.

Ajeti: 2

مَآ أَنزَلۡنَا عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ لِتَشۡقَىٰٓ

Nuk ta kemi shpallur Kuranin (o Muhamed) për të të munduar,

Ajeti: 3

إِلَّا تَذۡكِرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰ

por vetëm si këshillë për këdo që i frikësohet Allahut.

Ajeti: 4

تَنزِيلٗا مِّمَّنۡ خَلَقَ ٱلۡأَرۡضَ وَٱلسَّمَٰوَٰتِ ٱلۡعُلَى

I shpallur nga Ai që krijoi Tokën dhe qiejt e lartë.

Ajeti: 5

ٱلرَّحۡمَٰنُ عَلَى ٱلۡعَرۡشِ ٱسۡتَوَىٰ

I Gjithëmëshirshmi mbi Arsh është ngritur.

Ajeti: 6

لَهُۥ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَمَا تَحۡتَ ٱلثَّرَىٰ

E Tija është ç'ka në qiej e në Tokë dhe ç'ka ndërmjet tyre e ç'ka nën dhé.

Ajeti: 7

وَإِن تَجۡهَرۡ بِٱلۡقَوۡلِ فَإِنَّهُۥ يَعۡلَمُ ٱلسِّرَّ وَأَخۡفَى

Pavarësisht a flet ti me zë të lartë (apo jo), Ai, pa dyshim, i di fshehtësitë, madje edhe ato më të fshehtat.

Ajeti: 8

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡأَسۡمَآءُ ٱلۡحُسۡنَىٰ

Allahu! Askush nuk meriton të adhurohet përveç Tij. Ai ka emrat më të bukur.

Ajeti: 9

وَهَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

A të ka arritur tregimi i Musait?

Ajeti: 10

إِذۡ رَءَا نَارٗا فَقَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِقَبَسٍ أَوۡ أَجِدُ عَلَى ٱلنَّارِ هُدٗى

Kur pa një zjarr dhe i tha familjes së vet: "Rrini këtu, se vërejta një zjarr. Ndoshta mund t'ju sjell që andej ndonjë urë zjarri ose të gjej pranë tij ndonjë udhërrëfyes."

Ajeti: 11

فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِيَ يَٰمُوسَىٰٓ

Kur arriti aty, një zë e thirri: "O Musa!

Ajeti: 12

إِنِّيٓ أَنَا۠ رَبُّكَ فَٱخۡلَعۡ نَعۡلَيۡكَ إِنَّكَ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوٗى

Në të vërtetë, Unë jam Zoti yt! Prandaj, zbathi nallanet, sepse je në Luginën e Shenjtë të Tuvasë.

Ajeti: 13

وَأَنَا ٱخۡتَرۡتُكَ فَٱسۡتَمِعۡ لِمَا يُوحَىٰٓ

Unë të kam zgjedhur ty, prandaj dëgjoje mirë atë që po të shpallet!

Ajeti: 14

إِنَّنِيٓ أَنَا ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّآ أَنَا۠ فَٱعۡبُدۡنِي وَأَقِمِ ٱلصَّلَوٰةَ لِذِكۡرِيٓ

"Me të vërtetë, Unë jam Allahu, askush përveç Meje nuk meriton të adhurohet. Pra, vetëm Mua më adhuro dhe fale namazin për të më kujtuar Mua!

Ajeti: 15

إِنَّ ٱلسَّاعَةَ ءَاتِيَةٌ أَكَادُ أُخۡفِيهَا لِتُجۡزَىٰ كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا تَسۡعَىٰ

Çasti i Kiametit do të vijë patjetër, por Unë e kam fshehur fort atë, në mënyrë që gjithsecili të shpërblehet sipas asaj që ka punuar.

Ajeti: 16

فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنۡهَا مَن لَّا يُؤۡمِنُ بِهَا وَٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ فَتَرۡدَىٰ

Prandaj, të të mos mashtrojnë kundrejt saj ata që nuk besojnë në të dhe ndjekin epshet e veta, se përndryshe do të shkatërrohesh.

Ajeti: 17

وَمَا تِلۡكَ بِيَمِينِكَ يَٰمُوسَىٰ

Ç'është ajo në të djathtën tënde, o Musa?"

Ajeti: 18

قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّؤُاْ عَلَيۡهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَـَٔارِبُ أُخۡرَىٰ

Ai tha: "Është shkopi im, me të cilin mbështetem e u shkund gjethe dhenve të mia, por e përdor edhe për punë të tjera."

Ajeti: 19

قَالَ أَلۡقِهَا يَٰمُوسَىٰ

Allahu tha: "Hidhe atë, o Musa!"

Ajeti: 20

فَأَلۡقَىٰهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٞ تَسۡعَىٰ

Ai e hodhi atë dhe, papritmas, ai u shndërrua në një gjarpër që lëvizte me shpejtësi.

Ajeti: 21

قَالَ خُذۡهَا وَلَا تَخَفۡۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا ٱلۡأُولَىٰ

Allahu tha: "Merre atë e mos ki frikë, se Ne do ta kthejmë në gjendjen e tij të mëparshme!

Ajeti: 22

وَٱضۡمُمۡ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٍ ءَايَةً أُخۡرَىٰ

Fute dorën nën sqetull: ajo do të dalë e bardhë, pa ndonjë të metë, si një shenjë tjetër,

Ajeti: 23

لِنُرِيَكَ مِنۡ ءَايَٰتِنَا ٱلۡكُبۡرَى

për të të treguar disa nga shenjat Tona më të mëdha.

Ajeti: 24

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

Shko te Faraoni, se ai vërtet e ka tepruar!

Ajeti: 25

قَالَ رَبِّ ٱشۡرَحۡ لِي صَدۡرِي

Ai tha: "Zoti im, zgjeroma gjoksin,

Ajeti: 26

وَيَسِّرۡ لِيٓ أَمۡرِي

lehtësoma punën,

Ajeti: 27

وَٱحۡلُلۡ عُقۡدَةٗ مِّن لِّسَانِي

dhe zgjidhma nyjën e gjuhës,

Ajeti: 28

يَفۡقَهُواْ قَوۡلِي

që ta kuptojnë fjalën time!

Ajeti: 29

وَٱجۡعَل لِّي وَزِيرٗا مِّنۡ أَهۡلِي

Më jep një ndihmës nga familja ime,

Ajeti: 30

هَٰرُونَ أَخِي

Harunin, vëllanë tim!

Ajeti: 31

ٱشۡدُدۡ بِهِۦٓ أَزۡرِي

Më shto fuqinë përmes tij,

Ajeti: 32

وَأَشۡرِكۡهُ فِيٓ أَمۡرِي

dhe bëje ortak në detyrën time,

Ajeti: 33

كَيۡ نُسَبِّحَكَ كَثِيرٗا

që të të lartësojmë shumë

Ajeti: 34

وَنَذۡكُرَكَ كَثِيرًا

e të të përmendim shumë!

Ajeti: 35

إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرٗا

Me të vërtetë, Ti je Vëzhguesi ynë."

Ajeti: 36

قَالَ قَدۡ أُوتِيتَ سُؤۡلَكَ يَٰمُوسَىٰ

Allahu tha: "T'u plotësua kërkesa, o Musa!

Ajeti: 37

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَيۡكَ مَرَّةً أُخۡرَىٰٓ

Ne të kemi dhuruar mirësi edhe më parë,

Ajeti: 38

إِذۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰٓ

kur e frymëzuam nënën tënde me atë që e frymëzuam:

Ajeti: 39

أَنِ ٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلتَّابُوتِ فَٱقۡذِفِيهِ فِي ٱلۡيَمِّ فَلۡيُلۡقِهِ ٱلۡيَمُّ بِٱلسَّاحِلِ يَأۡخُذۡهُ عَدُوّٞ لِّي وَعَدُوّٞ لَّهُۥۚ وَأَلۡقَيۡتُ عَلَيۡكَ مَحَبَّةٗ مِّنِّي وَلِتُصۡنَعَ عَلَىٰ عَيۡنِيٓ

"Vendose atë në një arkë dhe hidhe në lumë. Lumi do ta nxjerrë në breg e atë do ta marrë një armik Imi dhe i tij." Unë hodha dashuri për ty nga ana Ime, që të rritesh nën Syrin (kujdesin) Tim.

Ajeti: 40

إِذۡ تَمۡشِيٓ أُخۡتُكَ فَتَقُولُ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰ مَن يَكۡفُلُهُۥۖ فَرَجَعۡنَٰكَ إِلَىٰٓ أُمِّكَ كَيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَۚ وَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا فَنَجَّيۡنَٰكَ مِنَ ٱلۡغَمِّ وَفَتَنَّٰكَ فُتُونٗاۚ فَلَبِثۡتَ سِنِينَ فِيٓ أَهۡلِ مَدۡيَنَ ثُمَّ جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ يَٰمُوسَىٰ

Kur motra jote po ecte (duke të përcjellë nga larg) e po thoshte: "A doni t'ju tregoj dikë që mund të përkujdeset për të?" Kështu, Ne të kthyem te nëna jote, që ajo të gëzohej e të mos pikëllohej. Pastaj, ti vrave një njeri (gabimisht), por Ne të shpëtuam nga brenga dhe të sprovuam me sprova të shumta. Ti qëndrove disa vjet te populli i Medjenit e më pas erdhe në një kohë të caktuar, o Musa.

Ajeti: 41

وَٱصۡطَنَعۡتُكَ لِنَفۡسِي

Unë të kam zgjedhur për Vete.

Ajeti: 42

ٱذۡهَبۡ أَنتَ وَأَخُوكَ بِـَٔايَٰتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكۡرِي

Shkoni pra, ti dhe vëllai yt, me mrekullitë e Mia e mos u dobësoni kundrejt përmendjes Sime!

Ajeti: 43

ٱذۡهَبَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

Shkoni të dy te Faraoni, se ai njëmend e ka tepruar.

Ajeti: 44

فَقُولَا لَهُۥ قَوۡلٗا لَّيِّنٗا لَّعَلَّهُۥ يَتَذَكَّرُ أَوۡ يَخۡشَىٰ

I flitni fjalë të buta, me shpresë se do të kujtohet e do të frikësohet (nga Allahu)!"

Ajeti: 45

قَالَا رَبَّنَآ إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفۡرُطَ عَلَيۡنَآ أَوۡ أَن يَطۡغَىٰ

Ata thanë: "Zoti ynë, ne druajmë se mos po nxiton të na ndëshkojë ose do t'i kalojë kufijtë."

Ajeti: 46

قَالَ لَا تَخَافَآۖ إِنَّنِي مَعَكُمَآ أَسۡمَعُ وَأَرَىٰ

Ai tha: "Mos kini frikë! Pa dyshim, Unë jam me ju: dëgjoj dhe shoh.

Ajeti: 47

فَأۡتِيَاهُ فَقُولَآ إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرۡسِلۡ مَعَنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَلَا تُعَذِّبۡهُمۡۖ قَدۡ جِئۡنَٰكَ بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكَۖ وَٱلسَّلَٰمُ عَلَىٰ مَنِ ٱتَّبَعَ ٱلۡهُدَىٰٓ

Pra, shkoni tek ai e thoni: "Ne jemi të dërguar nga Zoti yt, andaj lëri bijtë e Israilit të vijnë me ne e mos i mundo. Ne të kemi sjellë një provë nga Zoti yt. Shpëtimi i takon atij që ndjek udhëzimin (e vërtetë)!

Ajeti: 48

إِنَّا قَدۡ أُوحِيَ إِلَيۡنَآ أَنَّ ٱلۡعَذَابَ عَلَىٰ مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

Neve na është shpallur se dënimi i pret ata që përgënjeshtrojnë (të vërtetën) dhe kthejnë shpinën."

Ajeti: 49

قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَٰمُوسَىٰ

Faraoni tha: "Pra, kush është Zoti juaj, o Musa?"

Ajeti: 50

قَالَ رَبُّنَا ٱلَّذِيٓ أَعۡطَىٰ كُلَّ شَيۡءٍ خَلۡقَهُۥ ثُمَّ هَدَىٰ

Ai tha: "Zoti ynë është Ai që çdo gjëje i dha formën e vet e pastaj e udhëzoi."

Ajeti: 51

قَالَ فَمَا بَالُ ٱلۡقُرُونِ ٱلۡأُولَىٰ

Ai (Faraoni) tha: "E si është puna e brezave të mëparshëm?"

Ajeti: 52

قَالَ عِلۡمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَٰبٖۖ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى

Ai (Musai) tha: "Dija për ta është te Zoti im në një Libër. Zoti im nuk gabon dhe nuk harron."

Ajeti: 53

ٱلَّذِي جَعَلَ لَكُمُ ٱلۡأَرۡضَ مَهۡدٗا وَسَلَكَ لَكُمۡ فِيهَا سُبُلٗا وَأَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَأَخۡرَجۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّن نَّبَاتٖ شَتَّىٰ

Ai është që për ju shtriu Tokën, ju bëri në të shtigje dhe lëshoi shi nga qielli, përmes të cilit nxori lloje të ndryshme bimësh.

Ajeti: 54

كُلُواْ وَٱرۡعَوۡاْ أَنۡعَٰمَكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ

Hani e kullotni bagëtinë tuaj! Vërtet, në këto ka shenja për mendarët.

Ajeti: 55

۞ مِنۡهَا خَلَقۡنَٰكُمۡ وَفِيهَا نُعِيدُكُمۡ وَمِنۡهَا نُخۡرِجُكُمۡ تَارَةً أُخۡرَىٰ

Prej tokës ju krijuam, në të do t'ju kthejmë dhe prej saj do t'ju ringjallim edhe një herë.

Ajeti: 56

وَلَقَدۡ أَرَيۡنَٰهُ ءَايَٰتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ

Ne ia treguam atij (Faraonit) të gjitha shenjat Tona, por ai i përgënjeshtroi ato dhe kundërshtoi.

Ajeti: 57

قَالَ أَجِئۡتَنَا لِتُخۡرِجَنَا مِنۡ أَرۡضِنَا بِسِحۡرِكَ يَٰمُوسَىٰ

Ai tha: "A paske ardhur të na nxjerrësh nga toka jonë me magjinë tënde, o Musa?

Ajeti: 58

فَلَنَأۡتِيَنَّكَ بِسِحۡرٖ مِّثۡلِهِۦ فَٱجۡعَلۡ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكَ مَوۡعِدٗا لَّا نُخۡلِفُهُۥ نَحۡنُ وَلَآ أَنتَ مَكَانٗا سُوٗى

Ne do të të sjellim një magji të ngjashme, kështu që cakto mes nesh e teje një takim të përshtatshëm, të cilin nuk do ta thyenim as ne e as ti."

Ajeti: 59

قَالَ مَوۡعِدُكُمۡ يَوۡمُ ٱلزِّينَةِ وَأَن يُحۡشَرَ ٱلنَّاسُ ضُحٗى

Musai tha: "Takimi me ju le të jetë në ditën e festës, kur të tubohen njerëzit paradite."

Ajeti: 60

فَتَوَلَّىٰ فِرۡعَوۡنُ فَجَمَعَ كَيۡدَهُۥ ثُمَّ أَتَىٰ

Faraoni shkoi dhe thuri planin e vet e pastaj erdhi (në pikëtakim).

Ajeti: 61

قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ وَيۡلَكُمۡ لَا تَفۡتَرُواْ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبٗا فَيُسۡحِتَكُم بِعَذَابٖۖ وَقَدۡ خَابَ مَنِ ٱفۡتَرَىٰ

Musai u tha atyre (magjistarëve): "Mjerë ju! Mos trilloni gënjeshtra kundër Allahut, që Ai t'ju shfarosë me dënim. S'ka dyshim se, kushdo që trillon gënjeshtra, do të dështojë."

Ajeti: 62

فَتَنَٰزَعُوٓاْ أَمۡرَهُم بَيۡنَهُمۡ وَأَسَرُّواْ ٱلنَّجۡوَىٰ

Atëherë, ata e diskutuan këtë çështje mes tyre, duke pëshpëritur fshehurazi.

Ajeti: 63

قَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَٰنِ لَسَٰحِرَٰنِ يُرِيدَانِ أَن يُخۡرِجَاكُم مِّنۡ أَرۡضِكُم بِسِحۡرِهِمَا وَيَذۡهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ ٱلۡمُثۡلَىٰ

Ata thanë: "Këta janë thjesht dy magjistarë që duan t'ju dëbojnë nga toka juaj me magjinë e tyre dhe të prishin mënyrën tuaj shembullore të jetesës.

Ajeti: 64

فَأَجۡمِعُواْ كَيۡدَكُمۡ ثُمَّ ٱئۡتُواْ صَفّٗاۚ وَقَدۡ أَفۡلَحَ ٱلۡيَوۡمَ مَنِ ٱسۡتَعۡلَىٰ

Prandaj, bashkoni magjitë tuaja, pastaj rreshtohuni në radhë. Ai që ngjadhënjen sot, është fitimtari i vërtetë!"

Ajeti: 65

قَالُواْ يَٰمُوسَىٰٓ إِمَّآ أَن تُلۡقِيَ وَإِمَّآ أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنۡ أَلۡقَىٰ

Ata thanë: "O Musa, a do të hedhësh ti apo të hedhim ne të parët?"

Ajeti: 66

قَالَ بَلۡ أَلۡقُواْۖ فَإِذَا حِبَالُهُمۡ وَعِصِيُّهُمۡ يُخَيَّلُ إِلَيۡهِ مِن سِحۡرِهِمۡ أَنَّهَا تَسۡعَىٰ

Ai tha: "Jo, hidhni ju të parët!" Dhe ja, litarët dhe shkopinjtë e tyre, për shkak të magjisë së tyre, i dukeshin atij sikur lëviznin me shpejtësi.

Ajeti: 67

فَأَوۡجَسَ فِي نَفۡسِهِۦ خِيفَةٗ مُّوسَىٰ

Atëherë, Musai ndjeu frikë në vete.

Ajeti: 68

قُلۡنَا لَا تَخَفۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡأَعۡلَىٰ

Ne i thamë: "Mos ki frikë, se vërtet ti do të jesh ngadhënjyes!

Ajeti: 69

وَأَلۡقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلۡقَفۡ مَا صَنَعُوٓاْۖ إِنَّمَا صَنَعُواْ كَيۡدُ سَٰحِرٖۖ وَلَا يُفۡلِحُ ٱلسَّاحِرُ حَيۡثُ أَتَىٰ

Hidhe atë që ke në dorën e djathtë, që të gëlltisë ato që kanë trilluar. Në të vërtetë ajo që kanë bërë ata është vetëm mashtrim magjistarësh, por magjistari nuk do të ketë sukses, kudo që të jetë."

Ajeti: 70

فَأُلۡقِيَ ٱلسَّحَرَةُ سُجَّدٗا قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِرَبِّ هَٰرُونَ وَمُوسَىٰ

Atëherë, magjistarët ranë në sexhde e thanë: "Ne besojmë në Zotin e Harunit dhe Musait!"

Ajeti: 71

قَالَ ءَامَنتُمۡ لَهُۥ قَبۡلَ أَنۡ ءَاذَنَ لَكُمۡۖ إِنَّهُۥ لَكَبِيرُكُمُ ٱلَّذِي عَلَّمَكُمُ ٱلسِّحۡرَۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيۡدِيَكُمۡ وَأَرۡجُلَكُم مِّنۡ خِلَٰفٖ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمۡ فِي جُذُوعِ ٱلنَّخۡلِ وَلَتَعۡلَمُنَّ أَيُّنَآ أَشَدُّ عَذَابٗا وَأَبۡقَىٰ

Ai (Faraoni) tha: "Si guxoni ta besoni atë pa lejen time?! Në të vërtetë, ai është mjeshtri juaj që jua ka mësuar magjinë! Gjithsesi, unë do t'jua pres duart dhe këmbët këmbyerazi dhe do t'ju kryqëzoj në trungjet e palmave. Atëherë do ta kuptoni me siguri se dënimi i kujt është më i rëndë e më i përhershëm!"

Ajeti: 72

قَالُواْ لَن نُّؤۡثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَآءَنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلَّذِي فَطَرَنَاۖ فَٱقۡضِ مَآ أَنتَ قَاضٍۖ إِنَّمَا تَقۡضِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَآ

Ata thanë: "Ne kurrë nuk do të të japim përparësi ty ndaj provave të qarta që na kanë ardhur dhe ndaj Atij që na ka krijuar, kështu që vendos çfarë të duash. Ti mund të marrësh vendim vetëm në jetën e kësaj bote.

Ajeti: 73

إِنَّآ ءَامَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغۡفِرَ لَنَا خَطَٰيَٰنَا وَمَآ أَكۡرَهۡتَنَا عَلَيۡهِ مِنَ ٱلسِّحۡرِۗ وَٱللَّهُ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓ

Ne, pa dyshim, besojmë në Zotin tonë, që Ai të na i falë gabimet tona dhe magjinë që na e ke detyruar. Allahu është më i miri (në shpërblim) dhe më i përhershmi (në ndëshkim)."

Ajeti: 74

إِنَّهُۥ مَن يَأۡتِ رَبَّهُۥ مُجۡرِمٗا فَإِنَّ لَهُۥ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحۡيَىٰ

Sigurisht, atë që vjen te Zoti i tij si keqbërës, e pret Xhehenemi, ku as do të vdesë e as do të jetojë.

Ajeti: 75

وَمَن يَأۡتِهِۦ مُؤۡمِنٗا قَدۡ عَمِلَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمُ ٱلدَّرَجَٰتُ ٱلۡعُلَىٰ

Ndërkaq, kush i vete Atij si besimtar, që ka bërë vepra të mira, të këtillëve u takojnë shkallët më të larta:

Ajeti: 76

جَنَّٰتُ عَدۡنٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَذَٰلِكَ جَزَآءُ مَن تَزَكَّىٰ

Xhenetet e Përjetësisë, nëpër të cilat rrjedhin lumenjtë, ku do të jenë përgjithmonë. Ky pra është shpërblimi i atyre që pastrohen (nga gjynahet).

Ajeti: 77

وَلَقَدۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِي فَٱضۡرِبۡ لَهُمۡ طَرِيقٗا فِي ٱلۡبَحۡرِ يَبَسٗا لَّا تَخَٰفُ دَرَكٗا وَلَا تَخۡشَىٰ

Ne i shpallëm Musait: "Udhëto natën me robërit e Mi dhe hapu atyre një rrugë të tharë në det, ku nuk do të frikësohesh se ju zënë, as do të kesh frikë (nga mbytja)."

Ajeti: 78

فَأَتۡبَعَهُمۡ فِرۡعَوۡنُ بِجُنُودِهِۦ فَغَشِيَهُم مِّنَ ٱلۡيَمِّ مَا غَشِيَهُمۡ

Atëherë, Faraoni i ndoqi me ushtrinë e tij, por deti i pushtoi plotësisht.

Ajeti: 79

وَأَضَلَّ فِرۡعَوۡنُ قَوۡمَهُۥ وَمَا هَدَىٰ

Faraoni e humbi popullin e tij dhe nuk e udhëzoi në rrugë të drejtë.

Ajeti: 80

يَٰبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ قَدۡ أَنجَيۡنَٰكُم مِّنۡ عَدُوِّكُمۡ وَوَٰعَدۡنَٰكُمۡ جَانِبَ ٱلطُّورِ ٱلۡأَيۡمَنَ وَنَزَّلۡنَا عَلَيۡكُمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰ

O bijtë e Israilit, Ne ju shpëtuam nga armiku juaj, lidhëm besën me ju në anën e djathtë të malit Tur dhe ju zbritëm menën^[1] dhe thëllëzat.

[1] Mena: një pije e ëmbël si mjalti.

Ajeti: 81

كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡ وَلَا تَطۡغَوۡاْ فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبِيۖ وَمَن يَحۡلِلۡ عَلَيۡهِ غَضَبِي فَقَدۡ هَوَىٰ

"Hani nga të mirat që jua kemi dhënë, por mos i kaloni kufijtë në të, se përndryshe do t'ju zërë zemërimi Im. E, ai që e zë zemërimi Im, do të humbasë.

Ajeti: 82

وَإِنِّي لَغَفَّارٞ لِّمَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا ثُمَّ ٱهۡتَدَىٰ

Unë, me të vërtetë, jam Falës i Madh për atë që pendohet, beson, bën vepra të mira dhe i përmbahet udhëzimit të vërtetë."

Ajeti: 83

۞ وَمَآ أَعۡجَلَكَ عَن قَوۡمِكَ يَٰمُوسَىٰ

"Çfarë të shtyu të nxitosh para popullit tënd, o Musa?"

Ajeti: 84

قَالَ هُمۡ أُوْلَآءِ عَلَىٰٓ أَثَرِي وَعَجِلۡتُ إِلَيۡكَ رَبِّ لِتَرۡضَىٰ

Ai tha: "Ata janë duke ndjekur gjurmët e mia e unë nxitova te Ti, o Zoti im, që të jesh i kënaqur me mua."

Ajeti: 85

قَالَ فَإِنَّا قَدۡ فَتَنَّا قَوۡمَكَ مِنۢ بَعۡدِكَ وَأَضَلَّهُمُ ٱلسَّامِرِيُّ

Allahu tha: "Ne e kemi sprovuar popullin tënd gjatë mungesës sate dhe Samiriu i ka çuar në humbje ata."

Ajeti: 86

فَرَجَعَ مُوسَىٰٓ إِلَىٰ قَوۡمِهِۦ غَضۡبَٰنَ أَسِفٗاۚ قَالَ يَٰقَوۡمِ أَلَمۡ يَعِدۡكُمۡ رَبُّكُمۡ وَعۡدًا حَسَنًاۚ أَفَطَالَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡعَهۡدُ أَمۡ أَرَدتُّمۡ أَن يَحِلَّ عَلَيۡكُمۡ غَضَبٞ مِّن رَّبِّكُمۡ فَأَخۡلَفۡتُم مَّوۡعِدِي

Kështu, Musai u kthye te populli i tij i zemëruar e i pikëlluar dhe tha: "O populli im, a nuk ju dha Zoti juaj një premtim të mirë? A aq e gjatë ju duk koha apo deshët që t'ju godasë zemërimi i Zotit tuaj, ndërkohë që e thyet premtimin që më dhatë?"

Ajeti: 87

قَالُواْ مَآ أَخۡلَفۡنَا مَوۡعِدَكَ بِمَلۡكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلۡنَآ أَوۡزَارٗا مِّن زِينَةِ ٱلۡقَوۡمِ فَقَذَفۡنَٰهَا فَكَذَٰلِكَ أَلۡقَى ٱلسَّامِرِيُّ

Ata thanë: "Ne nuk e thyem premtimin që të dhamë me vullnetin tonë, por u ngarkuam me stolitë e popullit (të Faraonit), kështu që i hodhëm ato (në zjarr) e po ashtu i hodhi edhe Samiriu."

Ajeti: 88

فَأَخۡرَجَ لَهُمۡ عِجۡلٗا جَسَدٗا لَّهُۥ خُوَارٞ فَقَالُواْ هَٰذَآ إِلَٰهُكُمۡ وَإِلَٰهُ مُوسَىٰ فَنَسِيَ

Pastaj ai bëri për ta një trup viçi që lëshonte një pëllitje. Ata thanë: "Ky është zoti juaj dhe zoti i Musait, por ai ka harruar."

Ajeti: 89

أَفَلَا يَرَوۡنَ أَلَّا يَرۡجِعُ إِلَيۡهِمۡ قَوۡلٗا وَلَا يَمۡلِكُ لَهُمۡ ضَرّٗا وَلَا نَفۡعٗا

A nuk e shihnin se ai nuk u përgjigjej atyre në asnjë fjalë, as mund t'u bënte dëm e as dobi?

Ajeti: 90

وَلَقَدۡ قَالَ لَهُمۡ هَٰرُونُ مِن قَبۡلُ يَٰقَوۡمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِۦۖ وَإِنَّ رَبَّكُمُ ٱلرَّحۡمَٰنُ فَٱتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوٓاْ أَمۡرِي

Haruni u kishte thënë atyre më parë: "O populli im, ju, në të vërtetë, jeni vënë në sprovë me këtë. Pa dyshim, Zoti juaj është i Gjithëmëshirshmi, andaj ndiqmëni mua dhe dëgjoni urdhrin tim."

Ajeti: 91

قَالُواْ لَن نَّبۡرَحَ عَلَيۡهِ عَٰكِفِينَ حَتَّىٰ يَرۡجِعَ إِلَيۡنَا مُوسَىٰ

Ata thanë: "Ne nuk do të pushojmë së adhuruari atë derisa të kthehet Musai te ne."

Ajeti: 92

قَالَ يَٰهَٰرُونُ مَا مَنَعَكَ إِذۡ رَأَيۡتَهُمۡ ضَلُّوٓاْ

Musai tha: "O Harun, çfarë të pengoi kur i pe që kishin humbur

Ajeti: 93

أَلَّا تَتَّبِعَنِۖ أَفَعَصَيۡتَ أَمۡرِي

që të vije tek unë? A e theve urdhrin tim?"

Ajeti: 94

قَالَ يَبۡنَؤُمَّ لَا تَأۡخُذۡ بِلِحۡيَتِي وَلَا بِرَأۡسِيٓۖ إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقۡتَ بَيۡنَ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ وَلَمۡ تَرۡقُبۡ قَوۡلِي

Haruni tha: "O biri i nënës sime, mos më kap për mjekre, as për koke! Kisha frikë se do të thoshe: "Ke shkaktuar përçarje mes bijve të Israilit dhe nuk e ke përfillur porosinë time."

Ajeti: 95

قَالَ فَمَا خَطۡبُكَ يَٰسَٰمِرِيُّ

Musai i tha: "Ç'është puna jote, o Samiri?"

Ajeti: 96

قَالَ بَصُرۡتُ بِمَا لَمۡ يَبۡصُرُواْ بِهِۦ فَقَبَضۡتُ قَبۡضَةٗ مِّنۡ أَثَرِ ٱلرَّسُولِ فَنَبَذۡتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتۡ لِي نَفۡسِي

Ai tha: "Pashë diçka që ata nuk e panë, kështu që mora një grusht (pluhur) nga gjurmët e të dërguarit (Xhibrilit) dhe pastaj e hodha (në zjarr). Kështu më nxiti vetja ime."

Ajeti: 97

قَالَ فَٱذۡهَبۡ فَإِنَّ لَكَ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَۖ وَإِنَّ لَكَ مَوۡعِدٗا لَّن تُخۡلَفَهُۥۖ وَٱنظُرۡ إِلَىٰٓ إِلَٰهِكَ ٱلَّذِي ظَلۡتَ عَلَيۡهِ عَاكِفٗاۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُۥ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُۥ فِي ٱلۡيَمِّ نَسۡفًا

Musai tha: "Ik atëherë! Gjatë tërë jetës ty do të të duhet të thuash: "Mos më prekni!" Por, ty të është caktuar një takim (për llogaridhënie), të cilit nuk mund t'i shpëtosh. Shikoje zotin tënd, para të cilit qëndrove duke e adhuruar: Ne do ta djegim tërësisht atë, pastaj do ta hedhim në det.

Ajeti: 98

إِنَّمَآ إِلَٰهُكُمُ ٱللَّهُ ٱلَّذِي لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ وَسِعَ كُلَّ شَيۡءٍ عِلۡمٗا

Pa dyshim, Zoti juaj është vetëm Allahu, përveç të Cilit nuk meriton të adhurohet askush. Ai përfshin çdo gjë me diturinë e Tij."

Ajeti: 99

كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيۡكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ مَا قَدۡ سَبَقَۚ وَقَدۡ ءَاتَيۡنَٰكَ مِن لَّدُنَّا ذِكۡرٗا

Kështu, Ne po të tregojmë ty disa nga historitë e së kaluarës. Ndërkohë që Ne të kemi dhënë një Këshillë (Kuranin) nga ana Jonë.

Ajeti: 100

مَّنۡ أَعۡرَضَ عَنۡهُ فَإِنَّهُۥ يَحۡمِلُ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وِزۡرًا

Kushdo që ia kthen shpinën atij (Kuranit), në Ditën e Kiametit do të bartë një barrë të rëndë (gjynahesh),

Ajeti: 101

خَٰلِدِينَ فِيهِۖ وَسَآءَ لَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ حِمۡلٗا

e cila do ta shoqërojë përherë. Sa barrë e tmerrshme që do të jetë ajo në Ditën e Kiametit!

Ajeti: 102

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِۚ وَنَحۡشُرُ ٱلۡمُجۡرِمِينَ يَوۡمَئِذٖ زُرۡقٗا

Ditën kur do t'i fryhet Surit, Atë ditë Ne do t'i tubojmë keqbërësit të murrëtyer,

Ajeti: 103

يَتَخَٰفَتُونَ بَيۡنَهُمۡ إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا عَشۡرٗا

të cilët do t'i pëshpëritin njëri-tjetrit: "Ju keni qëndruar vetëm dhjetë (net)."

Ajeti: 104

نَّحۡنُ أَعۡلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذۡ يَقُولُ أَمۡثَلُهُمۡ طَرِيقَةً إِن لَّبِثۡتُمۡ إِلَّا يَوۡمٗا

Ne e dimë më së miri se çfarë do të thonë ata: më i dijshmi ndër ta do të thotë: "Ju keni qëndruar vetëm një ditë."

Ajeti: 105

وَيَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلۡجِبَالِ فَقُلۡ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسۡفٗا

Ata do të të pyesin për malet. Thuaju: "Zoti im do t'i bëjë hi e pluhur

Ajeti: 106

فَيَذَرُهَا قَاعٗا صَفۡصَفٗا

ndërsa tokën do ta bëjë të shkretë e të sheshtë,

Ajeti: 107

لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجٗا وَلَآ أَمۡتٗا

nuk do të shohësh në të asnjë lug e as kodrinë."

Ajeti: 108

يَوۡمَئِذٖ يَتَّبِعُونَ ٱلدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُۥۖ وَخَشَعَتِ ٱلۡأَصۡوَاتُ لِلرَّحۡمَٰنِ فَلَا تَسۡمَعُ إِلَّا هَمۡسٗا

Atë Ditë, ata do të ndjekin thirrësin e s'do të mund të shmangen. Të gjithë zërat do të ulen para të Gjithëmëshirshmit, kështu që nuk do të dëgjohet asgjë tjetër, përveç ndonjë murmuritjeje.

Ajeti: 109

يَوۡمَئِذٖ لَّا تَنفَعُ ٱلشَّفَٰعَةُ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُۥ قَوۡلٗا

Atë Ditë nuk do të bëjë dobi ndërmjetësimi, përveç ndërmjetësimit të atij që i jep leje i Gjithëmëshirshmi dhe e pranon fjalën e tij.

Ajeti: 110

يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِۦ عِلۡمٗا

Ai e di ç'do të ndodhë në të ardhmen dhe ç'ka ndodhur në të kaluarën, ndërsa ata nuk mund ta përfshijnë Atë me dijen e tyre.

Ajeti: 111

۞ وَعَنَتِ ٱلۡوُجُوهُ لِلۡحَيِّ ٱلۡقَيُّومِۖ وَقَدۡ خَابَ مَنۡ حَمَلَ ظُلۡمٗا

Të gjitha fytyrat do të përulen para të Përjetshmit, Mbajtësit të gjithçkaje dhe, pa dyshim, ka humbur ai që do të mbartë padrejtësi.

Ajeti: 112

وَمَن يَعۡمَلۡ مِنَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَلَا يَخَافُ ظُلۡمٗا وَلَا هَضۡمٗا

Ndërsa ai që bën vepra të mira, duke qenë besimtar, nuk do t'i frikësohet padrejtësisë e as pakimit (të shpërblimit).

Ajeti: 113

وَكَذَٰلِكَ أَنزَلۡنَٰهُ قُرۡءَانًا عَرَبِيّٗا وَصَرَّفۡنَا فِيهِ مِنَ ٱلۡوَعِيدِ لَعَلَّهُمۡ يَتَّقُونَ أَوۡ يُحۡدِثُ لَهُمۡ ذِكۡرٗا

Kështu pra, Ne e zbritëm Kuranin në gjuhën arabe dhe i shpjeguam paralajmërimet, në mënyrë që ata të kenë frikë Allahun ose të marrin mësim.

Ajeti: 114

فَتَعَٰلَى ٱللَّهُ ٱلۡمَلِكُ ٱلۡحَقُّۗ وَلَا تَعۡجَلۡ بِٱلۡقُرۡءَانِ مِن قَبۡلِ أَن يُقۡضَىٰٓ إِلَيۡكَ وَحۡيُهُۥۖ وَقُل رَّبِّ زِدۡنِي عِلۡمٗا

I Lartësuar është Allahu, Sunduesi i Vërtetë. Mos nxito të lexosh Kuranin para se të të jetë plotësuar kumtimi i tij dhe thuaj: "Zoti im, shtoma diturinë!"

Ajeti: 115

وَلَقَدۡ عَهِدۡنَآ إِلَىٰٓ ءَادَمَ مِن قَبۡلُ فَنَسِيَ وَلَمۡ نَجِدۡ لَهُۥ عَزۡمٗا

Ne e porositëm edhe Ademin më parë, por ai harroi e nuk qe i vendosur (në ruajtjen e porosisë).

Ajeti: 116

وَإِذۡ قُلۡنَا لِلۡمَلَٰٓئِكَةِ ٱسۡجُدُواْ لِأٓدَمَ فَسَجَدُوٓاْ إِلَّآ إِبۡلِيسَ أَبَىٰ

Kur u thamë melekëve: "Bjerini në sexhde Ademit!", të gjithë ranë në sexhde, përveç Iblisit, i cili kundërshtoi.

Ajeti: 117

فَقُلۡنَا يَٰٓـَٔادَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوّٞ لَّكَ وَلِزَوۡجِكَ فَلَا يُخۡرِجَنَّكُمَا مِنَ ٱلۡجَنَّةِ فَتَشۡقَىٰٓ

Ne thamë: "O Adem, ky është armiku yt dhe i gruas sate, prandaj ruajuni që të mos ju nxjerrë kurrsesi nga Xheneti e të vuash pastaj!

Ajeti: 118

إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعۡرَىٰ

Aty nuk do të jesh i uritur e as i zhveshur

Ajeti: 119

وَأَنَّكَ لَا تَظۡمَؤُاْ فِيهَا وَلَا تَضۡحَىٰ

dhe se s'do të kesh as etje e as vapë."

Ajeti: 120

فَوَسۡوَسَ إِلَيۡهِ ٱلشَّيۡطَٰنُ قَالَ يَٰٓـَٔادَمُ هَلۡ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ ٱلۡخُلۡدِ وَمُلۡكٖ لَّا يَبۡلَىٰ

Por shejtani e cyti atë: "O Adem, a dëshiron të të tregoj pemën e përjetësisë dhe të një mbretërie që nuk shuhet kurrë?"

Ajeti: 121

فَأَكَلَا مِنۡهَا فَبَدَتۡ لَهُمَا سَوۡءَٰتُهُمَا وَطَفِقَا يَخۡصِفَانِ عَلَيۡهِمَا مِن وَرَقِ ٱلۡجَنَّةِۚ وَعَصَىٰٓ ءَادَمُ رَبَّهُۥ فَغَوَىٰ

Atëherë, ata të dy hëngrën nga pema e iu zbuluan pjesët e turpshme, prandaj nisën të mbulohen me gjethet e Xhenetit. Ademi e kundërshtoi Zotin e vet, kështu që u shmang nga rruga e drejtë.

Ajeti: 122

ثُمَّ ٱجۡتَبَٰهُ رَبُّهُۥ فَتَابَ عَلَيۡهِ وَهَدَىٰ

Pastaj, Zoti i tij e zgjodhi atë, ia pranoi pendimin dhe e udhëzoi.

Ajeti: 123

قَالَ ٱهۡبِطَا مِنۡهَا جَمِيعَۢاۖ بَعۡضُكُمۡ لِبَعۡضٍ عَدُوّٞۖ فَإِمَّا يَأۡتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدٗى فَمَنِ ٱتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشۡقَىٰ

Ai tha: "Zbritni së andejmi që të gjithë! Ju do të jeni armiq të njëri-tjetrit. Kur t'ju vijë udhëzimi nga Unë, ai që do ta ndjekë udhëzimin Tim, as do të humbasë e as do ta zërë mjerimi.

Ajeti: 124

وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ

E kushdo që ia kthen shpinën Këshillës Sime, do të ketë jetë të vështirë dhe në Ditën e Kiametit do ta ringjallim të verbër.

Ajeti: 125

قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرۡتَنِيٓ أَعۡمَىٰ وَقَدۡ كُنتُ بَصِيرٗا

Ai do të thotë: "Zoti im, përse më ringjalle të verbër, kur unë shihja më parë?"

Ajeti: 126

قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتۡكَ ءَايَٰتُنَا فَنَسِيتَهَاۖ وَكَذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمَ تُنسَىٰ

Allahu do të thotë: "Kështu të erdhën ty shenjat Tona, por ti i shpërfille ato, prandaj kështu edhe ti sot do të jesh i harruar."

Ajeti: 127

وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَنۡ أَسۡرَفَ وَلَمۡ يُؤۡمِنۢ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦۚ وَلَعَذَابُ ٱلۡأٓخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبۡقَىٰٓ

Kështu e ndëshkojmë Ne atë që i kalon kufijtë dhe nuk i beson ajetet e Zotit të vet, e dënimi i botës tjetër është edhe më i ashpër e më i përhershëm.

Ajeti: 128

أَفَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا قَبۡلَهُم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلنُّهَىٰ

A nuk e kanë të qartë ata se sa e sa breza para tyre i kemi shkatërruar, ndërkohë që ata ecin nëpër vendet e tyre? Me të vërtetë, në këtë ka shenja për mendarët.

Ajeti: 129

وَلَوۡلَا كَلِمَةٞ سَبَقَتۡ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامٗا وَأَجَلٞ مُّسَمّٗى

Sikur të mos ishte një fjalë e mëparshme nga Zoti yt dhe një afat i caktuar, dënimi i menjëhershëm do të ishte i pashmangshëm.

Ajeti: 130

فَٱصۡبِرۡ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحۡ بِحَمۡدِ رَبِّكَ قَبۡلَ طُلُوعِ ٱلشَّمۡسِ وَقَبۡلَ غُرُوبِهَاۖ وَمِنۡ ءَانَآيِٕ ٱلَّيۡلِ فَسَبِّحۡ وَأَطۡرَافَ ٱلنَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرۡضَىٰ

Pra, duro atë që thonë ata dhe lartësoje Zotin tënd me lavdërim para lindjes së Diellit dhe para perëndimit të tij, por edhe gjatë natës dhe në skajet e ditës, me shpresë se do të jesh i kënaqur (me shpërblimin)!

Ajeti: 131

وَلَا تَمُدَّنَّ عَيۡنَيۡكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ زَهۡرَةَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا لِنَفۡتِنَهُمۡ فِيهِۚ وَرِزۡقُ رَبِّكَ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰ

Kurrsesi mos i kthe sytë nga stolitë (e përkohshme) me të cilat i kemi begatuar disa prej tyre në jetën e kësaj bote, për t'i sprovuar me to! Shpërblimi i Zotit tënd është më i mirë e më i qëndrueshëm.

Ajeti: 132

وَأۡمُرۡ أَهۡلَكَ بِٱلصَّلَوٰةِ وَٱصۡطَبِرۡ عَلَيۡهَاۖ لَا نَسۡـَٔلُكَ رِزۡقٗاۖ نَّحۡنُ نَرۡزُقُكَۗ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلتَّقۡوَىٰ

Urdhëroje familjen tënde që të falin namazin dhe bëhu i qëndrueshëm në këtë! Ne nuk po të kërkojmë ndonjë ushqim, përkundrazi, jemi Ne që të ushqejmë. E përfundimi i mirë u takon të devotshmëve.

Ajeti: 133

وَقَالُواْ لَوۡلَا يَأۡتِينَا بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّهِۦٓۚ أَوَلَمۡ تَأۡتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي ٱلصُّحُفِ ٱلۡأُولَىٰ

Ata thonë: "Sikur të na sillte ai (Muhamedi) ndonjë mrekulli nga Zoti i vet?" Po, a nuk u erdhi atyre (në Kuran) shpjegimi i asaj që gjendej në Shkrimet e mëparshme?

Ajeti: 134

وَلَوۡ أَنَّآ أَهۡلَكۡنَٰهُم بِعَذَابٖ مِّن قَبۡلِهِۦ لَقَالُواْ رَبَّنَا لَوۡلَآ أَرۡسَلۡتَ إِلَيۡنَا رَسُولٗا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ مِن قَبۡلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخۡزَىٰ

Po t'i kishim shkatërruar me dënim para kësaj, ata do të thoshin: "Zoti ynë! Sikur të na dërgoje një të dërguar, që t'i ndiqnim shpalljet e Tua para se të poshtëroheshim e të turpëroheshim!"

Ajeti: 135

قُلۡ كُلّٞ مُّتَرَبِّصٞ فَتَرَبَّصُواْۖ فَسَتَعۡلَمُونَ مَنۡ أَصۡحَٰبُ ٱلصِّرَٰطِ ٱلسَّوِيِّ وَمَنِ ٱهۡتَدَىٰ

Thuaj: "Të gjithë janë duke pritur, prandaj pritni, se patjetër do ta kuptoni se cilët janë ithtarët e rrugës së drejtë dhe të udhëzuarit!"