Përkthimi i kuptimeve Ajeti 17 Surja Jusuf - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi azerbajxhanisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 17

قَالُواْ يَٰٓأَبَانَآ إِنَّا ذَهَبۡنَا نَسۡتَبِقُ وَتَرَكۡنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَٰعِنَا فَأَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُۖ وَمَآ أَنتَ بِمُؤۡمِنٖ لَّنَا وَلَوۡ كُنَّا صَٰدِقِينَ

Onlar dedilər: "Ey atamız! Biz qaçışıb-ötüşmək və ya ox atmaqda bir-birimizlə yarışmaq üçün getmişdik, Yusifi də libaslarımızı və azüqəmizi qoruyub saxlamaq üçün əşyalarımızın yanında qo­ymuşduq. Həmin vaxt canavar onu yedi. Əl­bəttə, biz sənə başmıza gələn hadisəni olduğu kimi danışsaq da, sən bi­zə ina­nan deyilsən".

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• بيان خطورة الحسد الذي جرّ إخوة يوسف إلى الكيد به والمؤامرة على قتله.

• Həsədin təhlükəli olmasının bəyanı. Çünki Yusifin qardaşlarının ona qarşı hiylə qurub, onu öldürməyə sövq etdirən, elə onların Yusifə həsəd etmələri olmuşdur.

• مشروعية العمل بالقرينة في الأحكام.

• Hökm verdikdə, əlamətlərə istinad edərək qərar qəbul etməyin caiz olması.

• من تدبير الله ليوسف عليه السلام ولطفه به أن قذف في قلب عزيز مصر معاني الأبوة بعد أن حجب الشيطان عن إخوته معاني الأخوة.

• Şeytan Yusifi qardaşlarının şəfqətindən məhrum etdikdən sonra Uca Allahın Misirin vəziri Əzizin qəlbində ona qarşı atalıq hisslərini yerləşdirməsi, Allahın Yusifə - aleyhissəlam - olan bir lutfü sayəsindədir.