Përkthimi i kuptimeve Ajeti 117 Surja El Muminun - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi azerbajxhanisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 117

وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ

Kim Allah ilə bərabər, ibadətə layiq olduğuna dair heç bir dəlil olmayan başqa bir məbuda ibadət edərsə (Allahdan başqa ibadət edilən hər bir məbudun durumu belədir) onun etdiyi bu çirkin əməlin cəzası Allah qatındadır. Onun cəzasını Allah Özü ve­rə­­cəkdir. Şübhə­siz ki, ka­firlər istədiklərinə nail olub, qorxduqları şeydən də nicat tapmazlar!

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• الكافر حقير مهان عند الله.

• Kafir, Allah yanında zəlil və rəzil olan bir kimsədir.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

• Saleh kimsələrə istehza edib onları məsxərəyə qoynmaq böyük günahdır, bunu edən kimsə əzaba layiqdir.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

• Allaha küfr etmək insanın ömrünü, həyatını və axirətini məhvə sürükləyir.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

• Dua edərkən Uca Allaha həmd sənalar demək, duanın ədəblərindən biridir.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

• Uca Allah bu surənin əvvəlini möminlərin nicat tapma səbəblərini zikir edərək başladığı üçün bu surənin sonunu da kafirlərin ziyana uğradan səbəbləri zikir edərək bitirmişdir.