Përkthimi i kuptimeve Ajeti 37 Surja Suretu En Nahl - الترجمة المليبارية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 37

اِنْ تَحْرِصْ عَلٰی هُدٰىهُمْ فَاِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِیْ مَنْ یُّضِلُّ وَمَا لَهُمْ مِّنْ نّٰصِرِیْنَ ۟

അല്ലാഹുവിൻ്റെ റസൂലേ! താങ്കൾക്ക് സാധിക്കുന്ന തരത്തിലെല്ലാം ഇക്കൂട്ടരെ താങ്കൾ ക്ഷണിച്ചാലും, അവർക്ക് സന്മാർഗം ലഭിക്കുന്നതിനായി താങ്കൾ പരിശ്രമിച്ചാലും, അതിനുള്ള വഴികൾ പ്രാവർത്തികമാക്കിയാലും; അല്ലാഹു വഴികേടിലാക്കിയവരെ അവൻ നേർവഴിയിലാക്കുകയില്ല. അവരിൽ നിന്ന് ശിക്ഷയെ തടുത്തു നിർത്തുവാൻ അല്ലാഹുവല്ലാതെ മറ്റൊരു സഹായിയും അവർക്കില്ല താനും.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• العاقل من يعتبر ويتعظ بما حل بالضالين المكذبين كيف آل أمرهم إلى الدمار والخراب والعذاب والهلاك.

• നിഷേധികളായ വഴിപിഴച്ചവർക്ക് സംഭവിച്ചതിൽ നിന്ന് ഗുണപാഠം ഉൾക്കൊള്ളുകയും, അതിനെ കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവനാണ് ബുദ്ധിമാൻ. അവരുടെ സ്ഥിതിവിശേഷം തകർച്ചയിലേക്കും നാശത്തിലേക്കും ശിക്ഷയിലേക്കും നഷ്ടത്തിലേക്കും എങ്ങനെ എത്തിച്ചേർന്നുവെന്ന് അവർ ചിന്തിക്കുന്നു.

• الحكمة من البعث والمعاد إظهار الله الحقَّ فيما يختلف فيه الناس من أمر البعث وكل شيء.

• മനുഷ്യർ മരണ ശേഷമുള്ള ജീവിതത്തെ കുറിച്ചും, മറ്റെന്തെല്ലാം കാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചും അഭിപ്രായവ്യത്യാസത്തിലായിട്ടുണ്ടോ; അതിലെല്ലാമുള്ള സത്യം അല്ലാഹു വ്യക്തമാക്കുക എന്നതാണ് പുനരുത്ഥാനത്തിൻ്റെയും പരലോകത്തിൻ്റെയും പിന്നിലുള്ള ലക്ഷ്യം.

• فضيلة الصّبر والتّوكل: أما الصّبر: فلما فيه من قهر النّفس، وأما التّوكل: فلأن فيه الثقة بالله تعالى والتعلق به.

ക്ഷമിക്കുന്നതിൻ്റെയും അല്ലാഹുവിൻ്റെ മേൽ ഭരമേൽപ്പിക്കുന്നതിൻ്റെയും ശ്രേഷ്ഠത. കാരണം ക്ഷമ സ്വന്തത്തെ കീഴ്പ്പെടുത്തലാണെങ്കിൽ, അല്ലാഹുവിൽ ഭരമേൽപ്പിക്കുകയെന്നാൽ അത് അവനിലുള്ള ഉറച്ച വിശ്വാസവും, അവനുമായുള്ള ബന്ധവുമാണ് അറിയിക്കുന്നത്.

• جزاء المهاجرين الذين تركوا ديارهم وأموالهم وصبروا على الأذى وتوكّلوا على ربّهم، هو الموطن الأفضل، والمنزلة الحسنة، والعيشة الرّضية، والرّزق الطّيّب الوفير، والنّصر على الأعداء، والسّيادة على البلاد والعباد.

• തങ്ങളുടെ നാടും സമ്പാദ്യവും ഉപേക്ഷിക്കുകയും, ഉപദ്രവങ്ങളിൽ ക്ഷമിക്കുകയും, അല്ലാഹുവിൽ ഭരമേൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത മുഹാജിറുകൾക്ക് (പാലായനം ചെയ്തവർക്ക്) ഉള്ള പ്രതിഫലം. (മുൻപുള്ളതിനേക്കാൾ) ശ്രേഷ്ഠമായ നാട്, ഉത്തമമായ ഭവനം, തൃപ്തികരമായ ജീവിതം, ഉത്തമവും സമൃദ്ധവുമായ ഉപജീവനം, ശത്രുക്കൾക്ക് എതിരെയുള്ള സഹായം, സർവ്വ നാടുകൾക്കും ജനങ്ങൾക്കും മേലുള്ള ഔന്നത്യം (എന്നിവയെല്ലാം അതിൽ പെട്ടതാണ്).