Përkthimi i kuptimeve Ajeti 14 Surja Suretu El Bekare - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 14

وَاِذَا لَقُوا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا قَالُوْۤا اٰمَنَّا ۖۚ— وَاِذَا خَلَوْا اِلٰی شَیٰطِیْنِهِمْ ۙ— قَالُوْۤا اِنَّا مَعَكُمْ ۙ— اِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِءُوْنَ ۟

او کله چې دوی له مومنانو سره مخامخ شي نو وایي: مونږ هم په هغه څه باور لرو چې تاسي پرې ایمان لرئ؛ له مومنانو څخه د وېرې له کبله داسې وایي، خو کله چې له مومنانو څخه خپلو مشرانو خوا ته جدا (ګوښي) شي، نو د هغوی په تابعدارۍ د ثابت کېدو تاکید کوي او وایي: مونږ تاسو سره یو ستاسو په لاره او مونږ له مومنانو سره په ښکاره ځان برابروو، چې ټوکې ورپورې وکړو.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• أن من طبع الله على قلوبهم بسبب عنادهم وتكذيبهم لا تنفع معهم الآيات وإن عظمت.

بېشکه د چا په زړه چې الله تعالی مهر لګولی د سرکشۍ او دروغو له کبله، هغوی ته که څه هم لوی او عظیم آیاتونه وي، هېڅ ګټه نه رسوي.

• أن إمهال الله تعالى للظالمين المكذبين لم يكن عن غفلة أو عجز عنهم، بل ليزدادوا إثمًا، فتكون عقوبتهم أعظم.

د الله تعالی لخوا ظالمانو او دروغجنو ته مهلت ورکول د غفلت او نا توانۍ له امله نه دي، بلکې د دې لپاره چې نور هم ګناهونه زیات کړي، نو سزا به یې لا لویه وي.