Përkthimi i kuptimeve Surja El Kasas - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi në gjuhën pashto - Numri i faqes 392 - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 51

وَلَقَدْ وَصَّلْنَا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَكَّرُوْنَ ۟ؕ

او پرته له شکه موږ مشرکانو او له بني اسرائيلو يهودو ته د پخوانيو امتونو خبره رسولې ده، او د هغه عذاب خبره چې پر هغوی زموږ د رسولانو د درواغجن کڼلو له امله را نازل شو، په دې هيله چې له دغه پند واخلي او ايمان راوړي ترڅو هغه څه ور ونه رسيږي کوم چې ورته ورسېدل.

Ajeti: 52

اَلَّذِیْنَ اٰتَیْنٰهُمُ الْكِتٰبَ مِنْ قَبْلِهٖ هُمْ بِهٖ یُؤْمِنُوْنَ ۟

هغه کسان چې د قرآن له نزول مخکې يې پر تورات ايمان راوړی وو هغوی پر قرآن هم ايمان راوړي ځکه هغوی يې په خپلو کتابونو کې خبر او صفت ليدلی وو.

Ajeti: 53

وَاِذَا یُتْلٰی عَلَیْهِمْ قَالُوْۤا اٰمَنَّا بِهٖۤ اِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّنَاۤ اِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلِهٖ مُسْلِمِیْنَ ۟

او کله چې پر هغوی لوستل کيږي وايي: موږ ايمان پرې راوړی بېشکه هغه حق دی چې هيڅ شک پکې نشته، زموږ د پالونکي لخوا نازل شوی دی، موږ له دغه قرآنه مخکې لا مسلمانان وو، ځکه پر هغه څه مو ايمان لرلو چې له هغه مخکې نورو رسولانو راوړي وو.

Ajeti: 54

اُولٰٓىِٕكَ یُؤْتَوْنَ اَجْرَهُمْ مَّرَّتَیْنِ بِمَا صَبَرُوْا وَیَدْرَءُوْنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقْنٰهُمْ یُنْفِقُوْنَ ۟

دغه کسان چې په ياد شويو صفتونو متصف دي الله به يې د عمل بدله دوه ځلې ورکړي؛ يو دا چي پر خپل کتاب يې په ايمان راوړلو صبر کړی وو او بل دا چې پر محمد صلی الله عليه وسلم يې ايمان راوړ کله چې هغه نبي شو او د خپلو نېکو اعمالو په ښېګڼو هغه ګناهونه له منځه وړي چې ترسره کړې يې دي او څه مو چې روزي ورکړې د خير په لارو کې يې لګوي.

Ajeti: 55

وَاِذَا سَمِعُوا اللَّغْوَ اَعْرَضُوْا عَنْهُ وَقَالُوْا لَنَاۤ اَعْمَالُنَا وَلَكُمْ اَعْمَالُكُمْ ؗ— سَلٰمٌ عَلَیْكُمْ ؗ— لَا نَبْتَغِی الْجٰهِلِیْنَ ۟

کله چې دغو مسلمانانو د کتاب له څښتنانو باطل خبرې واورېدې له هغې يې مخ واړوی پاملرنه يې ورته ونه کړه او د باطل څښتنانو ته يې په وينا کولو وويل: زموږ لپاره زموږ د اعمالو بدله ده او ستاسو لپاره ستاسو د اعمالو بدله ده، زموږ لخوا له ښکنځلو او زيان خوندي اوسئ موږ د ناپوهۍ د څښتنانو ملګرتيا نه غواړو ځکه په هغو کې د دين او دنيا ضرر او زيان دی.

Ajeti: 56

اِنَّكَ لَا تَهْدِیْ مَنْ اَحْبَبْتَ وَلٰكِنَّ اللّٰهَ یَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ۚ— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟

بېشکه ای رسوله! ته هغه چاته لار نه شې ښوولی چې ته يې خوښوې لکه ابوطالب او داسې نور، چې د ايمان توفيق ورکړې، بلکې يوازې الله هغه ذات دی چې چاته وغواړي د لارښوونې توفيق ورکوي، او هغه ښه پوه دی چې په پخوانۍ پوهه کې يې دي چې څوک د نېغې لارې لارموندونکي دي.

Ajeti: 57

وَقَالُوْۤا اِنْ نَّتَّبِعِ الْهُدٰی مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ اَرْضِنَا ؕ— اَوَلَمْ نُمَكِّنْ لَّهُمْ حَرَمًا اٰمِنًا یُّجْبٰۤی اِلَیْهِ ثَمَرٰتُ كُلِّ شَیْءٍ رِّزْقًا مِّنْ لَّدُنَّا وَلٰكِنَّ اَكْثَرَهُمْ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟

د مکې مشرکانو له اسلام اوايمان راوړلو څخه د عذر غوښتنې په توګه وويل: که چېرې مو د دغه اسلام پيروي وکړه چې تا راوړی دی؛ نو زموږ دښمنان به مو له خپلې ځمکې په تېزۍ و باسي، آيا دغه مشرکان مو په حرم کې نه وو ځای پرځای کړي چې په هغو کې وينه تويول او ظلم ناروا کړل شوي وو، د نورو له يرغل څخه پکې خوندي وو، زموږ له لوري هر ډول مېوې د روزۍ په توګه ورته راتلې چې موږ ورته را چلولې وې؟! خو ډېری د هغوی پر هغه نعمتونو نه پوهيږي چې الله پرې کړي وو تر څو د هغه شکر وباسي.

Ajeti: 58

وَكَمْ اَهْلَكْنَا مِنْ قَرْیَةٍ بَطِرَتْ مَعِیْشَتَهَا ۚ— فَتِلْكَ مَسٰكِنُهُمْ لَمْ تُسْكَنْ مِّنْ بَعْدِهِمْ اِلَّا قَلِیْلًا ؕ— وَكُنَّا نَحْنُ الْوٰرِثِیْنَ ۟

او څومره داسې کلي دي چې د الله له نعمت يې نټه کړې او په ګناهونو او بدکارونو کې له بريده اوښتي دي، پر هغوی مو عذاب ورلېږلی او پرې تباه کړي مو دي، چې دغه ړنګ شوي يې هستوګنځي دي، خلک پرې تېريږي له اوسېدونکو وروسته يې يوازې لږ لاررويان پکې اوسېدلي دي او موږ هغه وارثان يو چې آسمانونه او ځمکې او څه چې په هغو کې دي مونږ یې وارثان کېږو.

Ajeti: 59

وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرٰی حَتّٰی یَبْعَثَ فِیْۤ اُمِّهَا رَسُوْلًا یَّتْلُوْا عَلَیْهِمْ اٰیٰتِنَا ۚ— وَمَا كُنَّا مُهْلِكِی الْقُرٰۤی اِلَّا وَاَهْلُهَا ظٰلِمُوْنَ ۟

ای رسوله! ستا پالونکی تر هغه د کليو تباه کوونکی نه و، تر څو يې اوسېدونکو ته په لوی کلي کې د رسول په لېږلو د هغوی عذر نه وای پوره کړی لکه څنګه يې چې ته د کليو په مرکز کې ولېږلې چې هغه مکه ده، او نه موږ د کليو د اوسېدونکو تباه کوونکي وو په داسې حال کې چې هغوی پر حق ولاړ وای، موږ يوازې هغه مهال هغوی تباه کوو چې که چېرې هغوی د کفر او ګناهونو په تر سره کولو ظلم کوونکي وي.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• فضل من آمن من أهل الكتاب بالنبي محمد صلى الله عليه وسلم، وأن له أجرين.

له اهل کتاب څخه د هغه چا غوره والی چې پر محمد صلی الله عليه وسلم يې ایمان راوړی او دا چې هغه لره دوه ثوابه دي.

• هداية التوفيق بيد الله لا بيد غيره من الرسل وغيرهم.

د لارښوونې توفيق د الله په لاس کې دی نه د رسول او نورو په لاس کې.

• اتباع الحق وسيلة للأمن لا مَبْعث على الخوف كما يدعي المشركون.

د حق پيروي د ډاډ لاره ده نه د وېرې لامل لکه څنګه يې چې مشرکان دعوی کوي.

• خطر الترف على الفرد والمجتمع.

په فرد او ټولنه باندې د نعمتونو زياتوالی د خطر لامل کيږي.

• من رحمة الله أنه لا يهلك الناس إلا بعد الإعذار إليهم بإرسال الرسل.

د الله له لورېينې دا هم ده چې تر هغه خلک نه تباه کوي تر څو يې د رسولانو په لېږلو د هغوی عذر له منځه نه وي وړی.