Përkthimi i kuptimeve Ajeti 126 Surja Et Tevbe - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi në gjuhën pashto - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 126

اَوَلَا یَرَوْنَ اَنَّهُمْ یُفْتَنُوْنَ فِیْ كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً اَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لَا یَتُوْبُوْنَ وَلَا هُمْ یَذَّكَّرُوْنَ ۟

آيا منافقانو د الله لخوا په ازموينه د پند اخېستونکو په توګه ونه کتل چې په کال کې يې يو يا دوه ځلې حال بربنډیږي؟! بيا پر دې د پوهېدو سربېره چې الله پر هغوی د دغه څه کوونکی دی هغه ته له خپل کفره توبه نه وباسي، له خپل نفاقه نه لاس په سر کيږي او نه له دې پند اخلي چې پر هغوی څه راغلل او هغه د الله لخوا وو.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• وجوب ابتداء القتال بالأقرب من الكفار إذا اتسعت رقعة الإسلام، ودعت إليه حاجة.

له نېږدې کافرانو څخه د جنګ د پيل لازموالی، کله چې د اسلام لمن پراخه شي او دېته اړتيا پېښه شي.

• بيان حال المنافقين حين نزول القرآن عليهم وهي الترقُّب والاضطراب.

د منافقانو د حالت بيان؛ پر هغوی د قرآن د نازلېدو په وخت کې چې هغه انتظار او نا کراري وه.

• بيان رحمة النبي صلى الله عليه وسلم بالمؤمنين وحرصه عليهم.

پر مؤمنانو د نبي صلی الله عليه وسلم د لورېينې او پر هغوی يې د حرص بيان.

• في الآيات دليل على أن الإيمان يزيد وينقص، وأنه ينبغي للمؤمن أن يتفقد إيمانه ويتعاهده فيجدده وينميه؛ ليكون دائمًا في صعود.

په آيتونو کې د دې خبرې دليل چې ايمان زياتيږي او کميږي او د مؤمن لپاره په کار دي چې د خپل ايمان په لټه کې وي، پاملرنه ورته وکړي، نوی يې کړي او زيات يې کړي، تر څو تل د اوچتوالي په حال کې وي.