Përkthimi i kuptimeve Ajeti 107 Surja Suretu Hud - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 107

خٰلِدِیْنَ فِیْهَا مَا دَامَتِ السَّمٰوٰتُ وَالْاَرْضُ اِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا یُرِیْدُ ۟

برای همیشه در آن می‌مانند، و تا زمانی‌که آسمان‌ها و زمین پابرجاست از آن خارج نمی‌شوند، مگر کسی از گناهکاران یکتاپرست که الله خروجش را بخواهد، - ای رسول- همانا پروردگارت آنچه را که بخواهد انجام می‌دهد، زیرا هیچ اجبار کننده‌ای برای او سبحانه نیست.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• التحذير من اتّباع رؤساء الشر والفساد، وبيان شؤم اتباعهم في الدارين.

ترساندن از پیروی سران شر و فساد، و بیان بدشومی پیروی از آنها در هر دو سرا.

• تنزه الله تعالى عن الظلم في إهلاك أهل الشرك والمعاصي.

الله تعالی از روا داشتن ستم در نابودی مشرکان و گناهکاران منزه است.

• لا تنفع آلهة المشركين عابديها يوم القيامة، ولا تدفع عنهم العذاب.

روز قیامت معبودهای مشرکان به عبادتگزاران‌شان نفع نمی‌رسانند، و عذاب را از آنها دفع نمی‌کنند.

• انقسام الناس يوم القيامة إلى: سعيد خالد في الجنان، وشقي خالد في النيران.

تقسیم کردن مردم در روز قیامت به: خوشبخت جاویدان در بهشت‌ها، و بدبخت جاویدان در جهنم.