Përkthimi i kuptimeve Ajeti 25 Surja Suretu Hud - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 25

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖۤ ؗ— اِنِّیْ لَكُمْ نَذِیْرٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

و نوح را به عنوان رسولی به‌سوی قومش فرستادیم، آن‌گاه به آنها گفت: ای قوم من، همانا من انذار دهنده‌ای برای شما از عذاب الله، و بیانگر چیزی هستم که با آن به‌سوی شما فرستاده شده‌ام.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• الكافر لا ينتفع بسمعه وبصره انتفاعًا يقود للإيمان، فهما كالمُنْتَفِيَين عنه بخلاف المؤمن.

کافر از شنیدن و دیدنش بهره‌ای که منجر به ایمان شود نمی‌برد، زیرا برخلاف مؤمن، مانند کسی است که گوش شنوا و چشم بینا از او گرفته شده باشد.

• سُنَّة الله في أتباع الرسل أنهم الفقراء والضعفاء لخلوِّهم من الكِبْر، وخُصُومهم الأشراف والرؤساء.

سنت الله در پیروان رسولان علیهم السلام آن است که آنها به خاطر خالی‌ بودن از کبر، و خصومت اشراف و سران با آنها، فقیران و ضعیفان هستند.

• تكبُّر الأشراف والرؤساء واحتقارهم لمن دونهم في غالب الأحيان.

تکبر اشراف و بزرگان و تحقیر دیگران در اغلب اوقات توسط آنها.