Përkthimi i kuptimeve Ajeti 103 Surja Suretu Jusuf - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 103

وَمَاۤ اَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِیْنَ ۟

و -ای رسول- بیشتر مردم ایمان نمی‌آورند هر چند که تمام کوشش خویش را به خرج دهی تا ایمان بیاورند، پس خودت را به خاطر افسوس بر آنها نابود نکن.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• بر الوالدين وتبجيلهما وتكريمهما واجب، ومن ذلك المسارعة بالبشارة لهما فيما يدخل السرور عليهما.

نیکی به پدر و مادر و بزرگداشت و تکریم آن دو واجب است، و از جملۀ آن، شتاب در رساندن خبر خوشی که آنان را شادمان می‌گرداند.

• التحذير من نزغ الشيطان، ومن الذي يسعى بالوقيعة بين الأحباب؛ ليفرق بينهم.

ترساندن از وسوسۀ شیطان، و از کسی‌که برای ایجاد شکاف میان دوستان می‌کوشد؛ تا میان آنها جدایی اندازد.

• مهما ارتفع العبد في دينه أو دنياه فإنَّ ذلك كله مرجعه إلى تفضّل الله تعالى وإنعامه عليه.

هرچه بنده در دین یا دنیایش بالا رود، تمام آن به لطف و نعمت ‌بخشیدن الله تعالی بر او بازمی‌گردد.

• سؤال الله حسن الخاتمة والسلامة والفوز يوم القيامة والالتحاق برفقة الصالحين في الجنان.

درخواست سرانجامِ نیک و سلامتی و رستگاری در روز قیامت و پیوستن به دوستان صالح در بهشت از الله.

• من فضل الله تعالى أنه يُطْلع أنبياءه على بعض من أمور الغيب لغايات وحكم.

از جمله ى فضل الهی (بر برخی از بندگانش) این است که الله متعال از روی حکمت و با اهدافی، پیامبرانش را از برخی از امور غیبی آگاه می کند.