Përkthimi i kuptimeve Ajeti 89 Surja Suretu Jusuf - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 89

قَالَ هَلْ عَلِمْتُمْ مَّا فَعَلْتُمْ بِیُوْسُفَ وَاَخِیْهِ اِذْ اَنْتُمْ جٰهِلُوْنَ ۟

پس وقتی سخن‌شان را شنید از روی مهربانی بر آنها دلسوزی کرد، و خودش را به آنها معرفی نمود و به آنها گفت: آیا دانستید که با یوسف و برادر تَنی‌اش چه کردید آن‌گاه که از سرانجام کاری که با آنها انجام دادید بی‌خبر بودید؟!

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• عظم معرفة يعقوب عليه السلام بالله حيث لم يتغير حسن ظنه رغم توالي المصائب ومرور السنين.

بزرگی شناخت یعقوب علیه السلام از الله، چون با وجود مصیبت‌های پیاپی و گذشت سال‌ها، گمان نیکش تغییر نکرد.

• من خلق المعتذر الصادق أن يطلب التوبة من الله، ويعترف على نفسه ويطلب الصفح ممن تضرر منه.

از اخلاق و صفات پوزش ‌خواه راستین این است که از الله بخشش می‌طلبد، و علیه خودش اعتراف می‌کند و از کسی‌که از او زیان دیده است درخواست گذشت دارد.

• بالتقوى والصبر تنال أعظم الدرجات في الدنيا وفي الآخرة.

با تقوا و شکیبایی، بالاترین درجات در دنیا و آخرت به دست می‌آید.

• قبول اعتذار المسيء وترك الانتقام، خاصة عند التمكن منه، وترك تأنيبه على ما سلف منه.

قبول پوزش‌ خواهی خطاکار و ترک انتقام، به‌خصوص در صورت توان بر انتقام، و سرزنش ‌نکردن او بر خطایی که از او سر زده است.