Përkthimi i kuptimeve Ajeti 227 Surja Suretu El Bekare - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 227

وَاِنْ عَزَمُوا الطَّلَاقَ فَاِنَّ اللّٰهَ سَمِیْعٌ عَلِیْمٌ ۟

و اگر با استمرار بر ترک آمیزش با زنان‌شان و عدم رجوع به آمیزش، طلاق را قصد کردند؛ همانا الله سخنان‌شان از جمله طلاق را می‌شنود و از احوال و اهداف‌شان آگاه است و آنها را به‌خاطر آن جزا خواهد داد.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• بيَّن الله تعالى أحكام النكاح والطلاق بيانًا شاملًا حتى يعرف الناس حدود الحلال والحرام فلا يتجاوزونها.

الله متعال، احکام نکاح و طلاق را به‌صورت کامل بیان فرمود تا مردم حدود حلال و حرام را بشناسند و از آن تجاوز نکنند.

• عظَّم الله شأن النكاح وحرم التلاعب فيه بالألفاظ فجعلها ملزمة، وألغى التلاعب بكثرة الطلاق والرجعة فجعل لها حدًّا بطلقتين رجعيتين ثم تحرم عليه إلا أن تنكح زوجا غيره ثم يطلقها، أو يموت عنها.

الله متعال، ازدواج را بزرگ داشته و به بازی گرفتن آن را با کلمات تحریم کرده است، بنابراین طلاق با این کلمات واقع می شود. همچنین برای ممانعت از به بازی گرفتن آن به وسیله ی طلاق و رجوع بیش از حد، با دو طلاق رجعی، حدی برای آن قرار داده است. (اگر بعد از دو طلاق و رجوع باز هم او را طلاق داد) از آن به بعد زن بر او حرام خواهد بود، مگر این که با شخصی دیگر ازدواج (واقعى) انجام دهد، سپس او را طلاق دهد یا فوت کند (در این صورت می تواند دوباره با شوهر اولش ازدواج کند).

• المعاشرة الزوجية تكون بالمعروف، فإن تعذر ذلك فلا بأس من الطلاق، ولا حرج على أحد الزوجين أن يطلبه.

معاشرت زناشویی به نیکویی است، پس اگر این امر ممکن نبود ایرادی در طلاق نیست و هر یک از زوجین می توانند درخواست طلاق دهند.