Përkthimi i kuptimeve Ajeti 51 Surja Suretu El Enbija - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 51

وَلَقَدْ اٰتَیْنَاۤ اِبْرٰهِیْمَ رُشْدَهٗ مِنْ قَبْلُ وَكُنَّا بِهٖ عٰلِمِیْنَ ۟ۚ

و به‌راستی‌که در کودکیِ ابراهیم علیه السلام، حجتی در برابر قومش به او دادیم و ما به او دانا بودیم، و حجتی بر قومش که در علم ما شایستگی آن را داشت به او دادیم.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• نَفْع الإقرار بالذنب مشروط بمصاحبة التوبة قبل فوات أوانها.

سود اقرار به گناه مشروط است به وجود توبه قبل از اینکه دیر شود.

• إثبات العدل لله، ونفي الظلم عنه.

اثبات عدالت برای الله، و نفی ظلم از او تعالی.

• أهمية قوة الحجة في الدعوة إلى الله.

اهمیت نیروی استدلال در دعوت به‌سوی الله.

• ضرر التقليد الأعمى.

ضرر تقلید کورکورانه.

• التدرج في تغيير المنكر، والبدء بالأسهل فالأسهل، فقد بدأ إبراهيم بتغيير منكر قومه بالقول والصدع بالحجة، ثم انتقل إلى التغيير بالفعل.

تدریجی بودن تغییر کارهای ناپسند، و این که باید در ابتدا از کارهای ساده شروع کرد، چنان که ابراهیم -علیه السلام- کارهای زشت قومش را در ابتدا با سخن و بیان حق شروع کرد، سپس به تغییر عملی روی آورد.