Përkthimi i kuptimeve Ajeti 26 Surja Suretu El Ankebut - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 26

فَاٰمَنَ لَهٗ لُوْطٌ ۘ— وَقَالَ اِنِّیْ مُهَاجِرٌ اِلٰی رَبِّیْ ؕ— اِنَّهٗ هُوَ الْعَزِیْزُ الْحَكِیْمُ ۟

پس لوط علیه السلام به او ایمان آورد، و ابراهیم علیه السلام گفت: من به‌سوی پروردگارم به سرزمین مبارک شام هجرت می‌کنم، به‌راستی‌که او ذات شکست ‌ناپذیری است که مغلوب نمی‌شود، و هرکس به‌سوی او هجرت کند خوار نمی‌گردد، و او تعالی در تقدیر و تدبیرش بسیار دانا است.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• عناية الله بعباده الصالحين حيث ينجيهم من مكر أعدائهم.

عنایت الله به بندگان صالحش که آنها را از مکر دشمنان‌شان نجات می‌دهد.

• فضل الهجرة إلى الله.

فضیلت هجرت به‌سوی الله.

• عظم منزلة إبراهيم وآله عند الله تعالى.

بزرگی جایگاه ابراهیم علیه السلام و خاندانش نزد الله تعالی.

• تعجيل بعض الأجر في الدنيا لا يعني نقص الثواب في الآخرة.

اعطای بخشی از اجر در دنیا به معنای کاستن پاداش در آخرت نیست.

• قبح تعاطي المنكرات في المجالس العامة.

زشتی انجام منکرات در مجالس عمومی.