Përkthimi i kuptimeve Ajeti 46 Surja Suretu Ali Imran - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 46

وَیُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَّمِنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

و قبل از رسيدن به مرحله ى سخن گفتن، در حالی که نوزاد است با مردم سخن می گوید، و همچنين در بزرگسالی هنگامی که به اوج قدرت و رشد می رسد، با آن ها سخن خواهد گفت. آن ها را با آنچه که صلاح دین و دنیایشان در آن است، مورد خطاب قرار می دهد، و در گفتار و کردار از زمره ی صالحان می باشد.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• شرف الكتابة والخط وعلو منزلتهما، حيث بدأ الله تعالى بذكرهما قبل غيرهما.

عزت و جایگاه والای نوشتن و خط؛ زیرا الله تعالی این دو را قبل از سایر موارد بیان فرمود.

• من سنن الله تعالى أن يؤيد رسله بالآيات الدالة على صدقهم، مما لا يقدر عليه البشر.

یکی از سنت‌های الله متعال این است که رسولانش را با آیاتی که بر راستگویی آنها دلالت دارد و انسان قادر بر انجام آنها نیست تقویت می‌کند.

• جاء عيسى بالتخفيف على بني إسرائيل فيما شُدِّد عليهم في بعض شرائع التوراة، وفي هذا دلالة على وقوع النسخ بين الشرائع.

عیسی -علیه السلام- بعضی از احکام تورات را که بر بنی اسرائیل دشوار بود، آسان گردانید، و این امر بیانگر وجود نسخ در میان ادیان است.